Amarcord
| Amarcord | |
|---|---|
 Logo do filme. | |
| Ficha técnica | |
| Título orixinal | Amarcord |
| Director | Federico Fellini |
| Produtor | Franco Cristaldi |
| Guión | Federico Fellini Tonino Guerra |
| Intérpretes | Bruno Zanin Magali Noël Pupella Maggio Armando Brancia |
| Música | Nino Rota |
| Fotografía | Giuseppe Rotunno |
| Montaxe | Ruggero Mastroianni |
| Distribuidora | PIC Distribuzione (ITA) Warner Bros. (Internacional) New World Pictures (USA) |
| Estrea |  18 de decembro de 1973 |
| Duración | 124 minutos |
| Orixe | Italia Francia |
| Xénero | Drama e comedia |
| Na rede | |
          | |
Amarcord é un filme italiano dirixido por Federico Fellini, é un filme semiautobiográfico sobre Titta, un adolescente que vive na vila de Borgo San Giuliano (situado preto dos antigos muros de Rimini)[1] na Italia fascista da década de 1930. O título do filme é un neoloxismo baseado na frase romañola "a m'arcord" ("Lémbrome"), que quere dicir 'revogación nostálxica'.
A educación sentimental de Titta é emblemática da "falta de conciencia" de Italia."[2] Fellini fai unha crítica das ridículas posturas de Mussolini e da Igrexa católica que "encarcerou os italianos nunha adolescencia perpetua"[3] ríndose de si mesmo e dos seus compañeiros aldeáns en escenas cómicas que salientan a súa incapacidade para adoptar unha responsabilidade moral xenuína ou deixar atrás parvas fantasías sexuais.
O filme gañou o Oscar como mellor filme en lingua non inglesa, e estivo nomeado a dous premios máis, o de mellor director e mellor guión orixinal.
Personaxes
[editar | editar a fonte]- Bruno Zanin como Titta
- Magali Noël como Gradisca
- Pupella Maggio como Miranda Biondi
- Armando Brancia como Aurelio Biondi
- Giuseppe Ianigro como avó de Titta
- Nando Orfei como Lallo ou "Il Pataca", tío de Titta
- Ciccio Ingrassia como Teo, tío de Titta
- Stefano Proietti como Oliva, irmán de Titta
- Donatella Gambini como Aldina Cordini
- Gianfranco Marrocco como fillo do conde
- Ferdinando De Felice como Cicco
- Bruno Lenzi como Gigliozzi
- Bruno Scagnetti como Ovo
- Alvaro Vitali como Naso
- Francesco Vona como Candela
- Maria Antonietta Beluzzi como estanqueira
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Fellini Foundation
- ↑ Peter Bondanella, Amarcord: The Fascism Within Us in Federico Fellini: Essays in Criticism, pp. 20-21.
- ↑ Bondanella, 20. Para outras discusións sobre Fellini e o fascismo, véxase The Cinema of Federico Fellini e I'm a Born Liar: A Fellini Lexicon de Bondanella.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Filmes de Italia propostos ó Óscar ó mellor filme internacional
- Filmes propostos ó mellor filme internacional na 47ª edición dos Óscar
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bondanella, Peter (1976). "'Amarcord': The Impure Art of Federico Fellini." en: Western Humanities Review, Volume 30, n.º 2.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Amarcord na IMDb (en inglés).
- Ficha en AllMovie (en inglés)
- Ficha en BoxOfficeMojo (en inglés)
- Ficha en RottenTomatoes (en inglés)
| Control de autoridades |
|
|---|
