instrumento musical
Etimoloxía: composto de instrumento e musical.
Pronuncia: /instɾuˈmento̝ musiˈkal/ /instɾuˈmɛnto̝ musiˈkal/ (AFI)
Substantivo masculino
instrumento musical (sg: instrumento musical; pl: instrumentos musicais)
- (Música) É un obxecto composto pola combinación dun ou máis sistemas resonantes e os medios para a súa excitación, construído co propósito de producir son nun ou máis tons que poidan ser combinados por un intérprete para producir música. Aparello fabricado e preparado para producir sons musicais.
Traducións
- Castelán: instrumento musical (es)
- Francés: instrument de musique (fr).
- Inglés: musical instrument (en)
- Portugués: instrumento musical (pt)