coitelo de estonar

Galego

• Etimoloxía: composto de coitelo e estonar.

• Pronuncia: /kojˈtɛlo ðe̝ estoˈnaɾ/ (AFI)

Locución substantiva masculina

coitelo de estonar (sg: coitelo de estonar; pl: coitelos de estonar)

1. (Alimentación) Coitelo pequeno, de pequena folla, empregado especialmente para cortar, estonar ou tornear certos alimentos ao aire sen apoialos.

Traducións

• Castelán: puntilla ^(es), cuchillo de pelar ^(es), cuchillo de mondar ^(es).
• Estoniano: koorimisnuga ^(et)
• Finés: juuresveitsi ^(fi), kuorimaveitsi ^(fi)
• Francés: couteau d’office ^(fr)
• Inglés: paring knife ^(en).
• Neerlandés: schilmesje ^(nl)