[go: up one dir, main page]

Aller au contenu

inu

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : ɨnú
Du proto-océanien *inum.

inu \inu\ transitif

  1. Boire.

Références

[modifier le wikicode]


Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

inu \Prononciation ?\

  1. Jaguar.


Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom possessif

[modifier le wikicode]

inu \Prononciation ?\

  1. Le mien.
  2. Mon.

Prononciation

[modifier le wikicode]


Forme de pronom personnel

[modifier le wikicode]

inu \ˈinu\

  1. Forme du pronom personnel in (« il, elle, lui ») lorsqu’il est soumis à la référence euphonique à un nom se terminant par un u.
    • Numen jinafu estu al tenuwer. Pestalé da inu al tir milbavakirackafu. — (vidéo, Luce Vergneaux, Estu Kum Zadaya Isu Afeda, 2017)
      Donc mon repas se termine. Je sens qu’il a été assez équilibré.

Références

[modifier le wikicode]
Du proto-océanien *inum.

inu \Prononciation ?\

  1. Boire.

Références

[modifier le wikicode]
Variante de nu, no, ano.

inu \ɪnʊ\

  1. Eh oui.
    • Inu – je to divné, hochu! — (Jan Neruda, Balady a romance, Ballada o duši Karla Borovského)
      Eh oui, c'est bizarre, mon garçon.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

inu \Prononciation ?\

  1. (Anatomie) Cheveu, poil.
Forme parlée dans les villages de Masi, Baraking et Samung.

Références

[modifier le wikicode]