trantalhar
Étymologie
modifierVerbe
modifiertrantalhar \tɾan.ta.ˈʎaː\ intransitif (graphie normalisée)
Variantes
modifierSynonymes
modifier- tamporinejar, trantalhejar, trantolejar, trantir [1]
- dobtar, esitar, balançar [2]
Prononciation
modifier- languedocien : [tɾantaˈʎa]
- provençal : [tʁãntaˈja]
- France (Béarn) : écouter « trantalhar [tɾan.ta.ˈʎa] »
Références
modifier- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2