minera
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe miner | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Futur simple | ||
il/elle/on minera | ||
minera \mi.nə.ʁa\
- Troisième personne du singulier du futur de miner.
Prononciation
modifier- Lyon (France) : écouter « minera [Prononciation ?] »
Homophones
modifierAnagrammes
modifierÉtymologie
modifierNom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
minera | mineras |
minera \miˈne.ɾa\ féminin
- Mineuse, travailleuse dans une mine.
- Entreprise, compagnie gérant des mines.
Forme d’adjectif
modifierGenre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | minero | mineros |
Féminin | minera | mineras |
minera \miˈne.ɾa\
- Féminin singulier de minero.
Étymologie
modifier- De minae (« mines »).
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | mineră | minerae |
Vocatif | mineră | minerae |
Accusatif | minerăm | minerās |
Génitif | minerae | minerārŭm |
Datif | minerae | minerīs |
Ablatif | minerā | minerīs |
minera \Prononciation ?\ féminin
Synonymes
modifierRéférences
modifier- « minera », dans Charles du Fresne du Cange, Glossarium mediæ et infimæ latinitatis, L. Favre, Niort, 1883-1887 → consulter cet ouvrage