[go: up one dir, main page]

Étymologie

modifier
Composé de k, rzecz et -ny[1].

Adjectif

modifier
Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif grzeczny grzeczne grzeczna
Vocatif
Accusatif grzecznego grzeczny grzeczną
Génitif grzecznego grzecznej
Locatif grzecznym
Datif grzecznemu
Instrumental grzecznym grzeczną
Pluriel Nominatif grzeczni grzeczne
Vocatif
Accusatif grzecznych
Génitif grzecznych
Locatif
Datif grzecznym
Instrumental grzecznymi

grzeczny \ɡʒɛʧ̑nɨ\

  1. Poli, courtois, aimable.
    • Młodzież w Jarosławiu jest na ogół grzeczna, ale, jak wszędzie, zdarzają się wyjątki. — (Bezpieczeństwo w Jarosławiu. W nocy nie idźmy na Grodzką!, „Życie Podkarpackie”, 2005)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

modifier

Antonymes

modifier

Dérivés

modifier

Références

modifier
  1. « grzeczny », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927