[go: up one dir, main page]

Étymologie

modifier
Nom d’action à partir de báhčit (« tirer »).

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif báhčin báhčimat
Accusatif
Génitif
báhčima báhčimiid
Illatif báhčimii báhčimiidda
Locatif báhčimis báhčimiin
Comitatif báhčimiin báhčimiiguin
Essif báhčimin
Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne báhčiman báhčimeame báhčimeamet
2e personne báhčimat báhčimeatte báhčimeattet
3e personne báhčimis báhčimeaskka báhčimeaset

báhčin /ˈbaht͡ʃin/

  1. Tir (avec une arme à feu), fusillade.
    • Mannan ija, diibmu 01.14, ožžo politiijat dieđu báhčima birra Oslos. — (avvir.no)
      Hier soir, à 1h 14, des policiers ont reçu une information au sujet de la fusillade à Oslo.

Dérivés

modifier