pertsona
pertsona | |
pronunciación (AFI) | [pe̞r.t͡s̺o̞.na] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | pertsona | pertsona | pertsonak |
Ergativo | pertsonak | pertsonak | pertsonek |
Dativo | pertsonai | pertsonari | pertsonei |
Genitivo | pertsonaren | pertsonaren | pertsonen |
Comitativo | pertsonarekin | pertsonarekin | pertsonekin |
Benefactivo | pertsonarentzat | pertsonarentzat | pertsonentzat |
Causativo | pertsonarengatik | pertsonarengatik | pertsonengatik |
Instrumental | pertsonaz | pertsonaz | pertsonez |
Inesivo | pertsonarengan | pertsonarengan | pertsonengan |
Adlativo | pertsonarengana | pertsonarengana | pertsonengana |
Adl. extremo | pertsonarenganaino | pertsonarenganaino | pertsonenganaino |
Ac. adlativo | pertsonarenganantz | pertsonarenganantz | pertsonenganantz |
Adverbial | pertsonarenganako | pertsonarenganako | pertsonenganako |
Ablativo | pertsonarengandik | pertsonarengandik | pertsonengandik |
Partitivo | pertsonarik | - |
-
|
Prolativo | pertsonatzat | - |
-
|
Etimología
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo animado
editar- 1
- Persona.