Valledupar

Ĝemelurboj
	Tunja vd

Valledupar
urbo ; municipo de Kolombio ; urbego vd
Flago	Blazono
Administrado
Ĝemelurboj
	Tunja vd
Poŝtkodo	200001–200005
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	544 134 (2021) [+]
Loĝdenso	124 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	10° 28′ N, 73° 16′ U (mapo)10.460277777778-73.259722222222Koordinatoj: 10° 28′ N, 73° 16′ U (mapo) [+]
Alto	180 m [+]
Areo	4400 km² ( 440 000 ha) [+]
Horzono	orienta horzono de Nordameriko (UTC-5) [+]
	Valledupar (Cezaro)
	Situo de Valledupar
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Valledupar [+]
	v • d • r

Valledupar aŭ esperante Valjeduparo estas urbego, diocezo (ekde 1956) kaj universitata urbo en norda Kolombio, en departemento Cezaro (Kolombio). Ĝi estas departementa ĉefurbo.

Bazaj informoj

Loĝantaro: 443,414 en 2014
Supermara alteco: 168 m
Areo: 4978 km²
Telefonkodo: 57 + 5
Poŝtkodoj: 200001-200005
Horzono: UTC – 5
10° 27′ 37″ N 73° 15′ 35″ U / 10.46028 °N, 73.25972 °U / 10.46028; -73.25972 (mapo)

Geografio

Valledupar troviĝas sur ebenaĵo inter du montaroj. Santa Marta troviĝas 135, Soledad (Atlantiko) 173, Barranquilla 177, Kartageno (Kolombio) 248, Cúcuta 300, Bucaramanga 373, Bogoto 660, Pereira 685, Ibagué 706, Santiago de Cali 862 km. Ĝi estas ĉe la rivero Cesar.

Historio

Valledupar estis trovita en 1532 fare de germano kaj estis fondita en 1550 fare de hispano. La Romkatolika Eklezio ofte prisignis ĝin kiel Ciudad de los Santos Reyes de Valle de Upar. La loknomo estis iom post iom modifita al Valle Dupar kaj fine al Valledupar. Ĝi prosperis dum la kolonia erao sed multe suferis en 19-a jarcento pro la civilaj militoj. En 1810 proksimume 400 loĝantoj ribelis kontraŭ la hispana monarkio. Post 3 jaroj jam la sendependeco estis proklamita. En 1850 la urbo iĝis departementa ĉefurbo. En la malfrua 20-a jarcento okazis diversaj konfliktoj, homrabadoj. Ne hazarde Valledupar havas prizonon. Dum la 2-a mondmilito alvenis multe da enmigrintoj el Eŭropo, aparte francoj, germanoj kaj italoj.

Ekonomio

Ekonomio de la regiono preskaŭ estas bazita sur agrikulturo kaj bredado de brutoj. Inter la 1970-aj jaroj kaj 1980-aj jaroj okazis signifa kultivado de kotonoj. Nuntempe oni kultivas rizojn, tabakojn, kafojn, kakaojn. En la urbego mem oni okupaĝas pri eksporto kaj prilaborado de la menciitaj agrikulturaĵoj. Menciindas ankaŭ nelegala produkto de opioj kaj mariĥuanoj.