[go: up one dir, main page]
Saltu al enhavo

Vintroemberizo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
(Alidirektita el Junco hyemalis)
Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Vintroemberizo
Vintroemberizo, masklo de Grizkapa raso
Vintroemberizo, masklo de Grizkapa raso
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia
Filumo: Ĥorduloj Chordata
Klaso: Birdoj Aves
Ordo: Paseroformaj Passeriformes
Familio: Emberizedoj Emberizidae
Genro: Junco
Specio: J. hyemalis
Junco hyemalis
(Linnaeus, 1758)
Konserva statuso
{{{220px}}}
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Proksimuma teritorio en Nordameriko. Flava = nur reproduktado Blua = nur vintrejoj Verda = la tutan jaron
Proksimuma teritorio en Nordameriko.
Flava = nur reproduktado
Blua = nur vintrejoj
Verda = la tutan jaron
Proksimuma teritorio en Nordameriko.
Flava = nur reproduktado
Blua = nur vintrejoj
Verda = la tutan jaron
Aliaj Vikimediaj projektoj
Sistematiko en Vikispecioj
Komunejo pri Vintroemberizo
v • d • r

La Vintroemberizo aŭ Vintrojunkulo, Junco hyemalis, estas la plej bone konata specio de la junkuloj aŭ junco, genro de malgrandaj grizecaj Amerikaj paseroj. Tiu birdo estas komuna en multe de moderklimata Nordameriko kaj en someraj teritorioj tiom for kiom ĝis Arkto. Ĝi estas tre varia specio, multe kiel la rilata Paserelo (Passerella iliaca), kaj ties sistematiko estas ankoraŭ ne tute solvita.

Aspekto

[redakti | redakti fonton]
Ino de Ardezkolora junkulo (Junco hyemalis hyemalis)
Dark Eyed Junco 005.jpg
Dark Eyed Junco 005

Plenkreskulo ĝenerale havas grizajn kapon, kolon kaj bruston, grizajn aŭ brunajn dorson kaj flugilojn, kaj blankan ventron, sed montras konfuzan kvanton de variado en plumardetaloj. La blankaj eksteraj vostoplumoj brilas distinge dumfluge kaj dum saltetado surgrunda. La beko estas kutime pala rozkoloreca.[1]

Maskloj kutime estas pli malhelaj, kun pli videblaj markoj ol inoj. Ili estas 13–17 cm. Junuloj ofte havas palajn striojn kaj povas eĉ esti misidentigitaj kiel Vesperpaseroj (Pooecetes gramineus) ĝis kiam ili akiras plenkreskan plumaron post 2 al 3 monatoj. Sed kapoj de junkulidoj estas ĝenerale tre uniformaj laŭ koloro kaj dekomence ties bekoj ankoraŭ havas rimarkindajn flavecajn bordojn je komisuro, restoj de karnecaj bridoj kiuj gvidas la gepatrojn kiam ili manĝigas la idaron.

La kanto estas trileco simila al tiu de Pasera spizelo (Spizella passerina), escepte pro tio ke la kanto de la Ruĝdorsa junkulo estas pli komplika, simila al tiu de la Flavokula junkulo (Junco phaeonotus). Alvokoj inkludas sonojn kia tik kaj tre altataonajn sonorilaĵojn kiaj ĉip.[2]

Taksonomio

[redakti | redakti fonton]

Tiu nearktisa birdo estis unuafoje priskribita de Linnaeus en sia verko de 1758 Systema naturae kiel Fringilla hyemalis. La priskribo konsistis simple je lakona rimarko "F[ringilla] nigra, ventre albo. ("Nigra 'fringo' kun blanka ventro"), aludo al fonto kaj aserto ke ĝi venas el "America".[3]

La fonto de Linnaeus estis Mark Catesby kiu priskribis la Ardezkoloran junkulon antaŭ la kreo de la dunoma nomenklaturo kiel sia “neĝobirdo”, "snow-bird", moineau de neige aŭ passer nivalis ("snow sparrow") tiele:

"La Beko de tiu Birdo estas blanka: La Brusto kaj Ventro blankaj. La tuta resto de la Korpo nigra; sed en kelkaj lokoj malhela, kline al Plumbo-koloro. En Virginia kaj Carolina ili aperas nur Vintre: kaj ili aperas ĉefe dum Neĝo. En Somero neniu estas vidata. Ĉu ili retiriĝas kaj reproduktiĝas en la Nordo (kio estas plej probabla) aŭ kien ili iras, kiam ili forlasas tiujn Landojn Printempe, estas al mi nekonata." [4]

Krome almenaŭ la Ardezkolora junkulo estas sufiĉe nekonfuzebla por igi ĝin facile rekonebla eĉ laŭ la minimuma priskribo de Linnaeus. Ties moderna scienca nomo signifas "vintra junkulo", el la latina hyemalis "de la vintro".

Subspecioj

[redakti | redakti fonton]

Estas kelkaj subspecioj, formantaj 2 grandajn grupojn kaj 3–5 malgrandajn aŭ monotipajn. La 5 bazaj grupoj estis iam konsiderataj kiel separata specio (kaj la Guadalupa junkulo ofte ankoraŭ), sed ili interreproduktiĝas etende en areoj de kontakto. Birdumantoj emaj identigi subspeciojn estas konsilataj konsulti detalajn identigilajn informon[2][5].

Ardezkoloraj junkuloj

[redakti | redakti fonton]
Masklo kaj ino de Junco hyemalis
  • Junco hyemalis hyemalis
  • Junco hyemalis carolinensis
  • Junco hyemalis cismontanus (eble hibrido de Oregona x Ardezkolora)

Tiu grupo havas malheñajn ardezgrizajn kapon, bruston kaj suprajn partojn. Inoj estas brunecgrizaj, foje kun ruĝec-brunaj flankoj[2]. Ili reproduktiĝas en arbaroj de tajgo de Nordameriko el Alasko al Novtero kaj suden al la Montoj Apalaĉoj, kaj vintrumas traplej parto de Usono. Ili estas relative komunaj tra sia teritorio.

Blankaflugila junkulo

[redakti | redakti fonton]
  • Junco hyemalis aikeni

La Blankaflugila junkulo havas mezgrizajn kapon, bruston kaj suprajn partojn kun blankaj flugilstrioj. Inoj estas svage brunecaj. Ĝi havas pli da blanko en la vosto ol la aliaj formoj. Ĝi estas komuna endemia reproduktulo en la areo de la Black Hills de Suda Dakoto, Vajomingo, Nebrasko kaj Montano, kaj vintrumas suden al nordorienta Nov-Meksiko.[6]

Oregonaj junkuloj

[redakti | redakti fonton]
Oregona junkulo
  • Junco hyemalis montanus
  • Junco hyemalis oreganus
  • Junco hyemalis pinosus
  • Junco hyemalis pontilis
  • Junco hyemalis shufeldti
  • Junco hyemalis thurberi
  • Junco hyemalis townsendi

Tiuj havas nigrecgrizajn kapon kaj bruston kun brunaj dorsoj kaj flugiloj kaj ruĝecaj flankoj, tendece al pli senkolora kaj pli pala plumaro en la internaj kaj sudaj partoj de ties teritorio[5]. Tiu estas la plej komuna formo en la okcidento, troviĝanta en la montaraj marbordoj de Pacifiko el sudorienta Alasko al pleja norda Baja California, kaj vintrumas ĝis la Grandaj Ebenaĵoj kaj norda Sonora. Estas nesolvita polemiko ĉu tiu granda kaj distinga grupo ne estus pli taŭge traktata kiel plena specio.

Rozflanka junkulo

Rozflanka junkulo

[redakti | redakti fonton]
  • Junco hyemalis mearnsi

Ofte konsiderita parto de la Oregona grupo, ĝi havas pli helgrizajn kapon kaj bruston ol la Oregona grupo kun kontrastaj malhelaj bridoj. La dorso kaj flugiloj estas brunaj. Ĝi havas rozcinaman koloron kiu estas pli forta kaj kovras pli da flankoj kaj brusto ol ĉe la Oregonaj junkuloj. Ĝi reproduktiĝas en nordo de la Roka Montaro el suda Alberto al orienta Idaho kaj okcidenta Vajomingo; ĝi vintrumas en centra Idaho kaj apuda Montano kaj el sudokcidenta Suda Dakoto, suda Vajomingo, kaj norda Utaho al norda Sonora kaj Chihuahua.[5]

Grizkapa junkulo

Grizkapa junkulo

[redakti | redakti fonton]
  • Junco hyemalis caniceps

Tiu subspecio estas esence pli helgriza supre kun ruĝeca dorso. Ĝi reproduktiĝas en suda Roka Montaro el Koloradio al centra Arizono kaj Nov-Meksikio, kaj vintrumas en norda Meksikio.[6]

Ruĝdorsa junkulo

[redakti | redakti fonton]
  • Junco hyemalis dorsalis

Ofte inkludata kun la J. h. caniceps kiel Grizkapaj junkuloj. Ĝi diferencas el la Grizkapa junkulo pro pli arĝentkolora beko[5] kun malhela supra makzelo[6], varia kvanto de rustokoloro en flugiloj, kaj palaj subaj partoj. Tio igas ĝin simila al la Flavokula junkulo (J. phaeonotus) escepte pro la malhela okulo. Ĝi troviĝas en la sudaj montoj de Arizono kaj Nov-Meksiko[2]. Ĝi ne koincidas kun la Flavokula junkulo en reprodukta teritorio.

Guadalupa junkulo

[redakti | redakti fonton]
  • Junco hyemalis insularis

Tiu ege rara Guadalupa junkulo konsiderita ankaŭ parto de tiu specio fare de kelkaj fakuloj, nome la IUCN kiu remetis ĝin al subspecian statuson en 2008[7]. Aliaj fakuloj konsideras ĝin propra specio – eble sufiĉe juna, sed certe tiu populacio evoluis pli rapide ol la kontinentaj junkuloj pro sia malgranda populacio kaj la fondinta efiko.

Ekologio

[redakti | redakti fonton]
Junulo de Rozflanka junkulo (Junco hyemalis mearnsi) ĉirkaŭ 1 monato post eloviĝo, Nacia Parko Yellowstone.

Ties reprodukta habitato estas areoj de arbaroj de konifero aŭ miksitaj tra tuta Nordameriko. En bonegaj kondiĉoj ili uzas ankaŭ aliajn habitatojn, sed je la suda bordo de ties teritorioj ĝi povas survivi nur en sia favora habitato[8]. Nordaj birdoj migras suden, kaj alvenas en siajn vintrejojn inter meza septembro kaj novembro kaj elveturas por reproduktiĝi el meza marto antaŭen, kaj preskaŭ ĉiuj jam foriris fine de aprilo[9]. Multaj populacioj estas konstantaj loĝantaj birdoj aŭ altitudaj migretantoj, dum en malvarmaj jaroj birdoj povas elekti ĉu resti en la vintrejoj kaj reproduktiĝi tie[8]. Vintre junkuloj estas familiaraj en kaj ĉe urboj, kaj en multaj lokoj ili estas la plej komunaj birdoj je birdomanĝejoj[1]. La Ardezkolora junkulo estas rara vaganto en okcidentan Eŭropon kaj povas sukcese vintri en Britio, kutime en hejmaj ĝardenoj.

Tiuj birdoj manĝas surgrunde. Vintre ili ofte manĝas en aroj kiuj povas enhavi kelkajn subspeciojn. Ili manĝas ĉefe insektojn kaj semojn.

Nesto kun ovoj

Ili kutime nestumas en tasforma truo engrunda, bone kaŝita de vegetaĵaro aŭ alia materialo, kvankam nestoj troviĝas foje en plej malaltaj branĉoj de arbusto aŭ arbo. La nestoj havas eksteran diametron de ĉirkaŭ 10 cm kaj estas kovritaj el fajna herbo kaj haro. Kutime okazas du ovodemetoj de po 4 ovoj dum la reprodukta sezono. La iome brilaj ovoj estas grizecaj aŭ palbluecblankaj kaj tre punktecaj (foje makulecaj) kun variaj nuancoj de bruna, purpura aŭ griza. La Punkteco koncentriĝas je la larĝa pinto de la ovo. Kovado estas farata de la ino dum 12 aŭ 13 tagoj. Elnestiĝo okazas 11 al 14 tagojn post eloviĝo.

Notoj

[redakti | redakti fonton]
Junco hyemalis dum flugo
  1. ↑ 1,0 1,1 CLO (2002)
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Sibley (2000): pp.500–502
  3. ↑ Linnaeus (1758)
  4. ↑ Catesby (1731)
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Dunn (2002)
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Sibley (2000): pp.500–502, CLO (2002)
  7. ↑ BLI (2008a,b)
  8. ↑ 8,0 8,1 OOS (2004)
  9. ↑ Henninger (1906), OOS (2004)

Referencoj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Libroj

[redakti | redakti fonton]
  • Nolan, V., Jr., E. D. Ketterson, D. A. Cristol, C. M. Rogers, E. D. Clotfelter, R. C. Titus, S. J. Schoech, and E. Snajdr. 2002. Dark-eyed Junco (Junco hyemalis). In The Birds of North America, No. 716 (A. Poole and F. Gill, eds.). The Birds of North America, Inc., Philadelphia, PA.

Tezoj

[redakti | redakti fonton]
  • Dolan PM. Ph.D. (1982). DOMINANCE, AGGRESSION, AND SOCIAL POWER IN WINTER FLOCKS OF THE DARK-EYED JUNCO (JUNCO HYEMALIS). University of Montana, United States—Montana.
  • Swanson DL. Ph.D. (1990). Seasonal thermoregulation in the dark-eyed junco (Passeriformes:Junco hyemalis). Oregon State University, United States—Oregon.
  • Terrill SB. Ph.D. (1986). THE RELATIONSHIP BETWEEN SOCIAL DOMINANCE, MIGRATORY RESTLESSNESS AND ENERGETICS IN THE DARK-EYED JUNCO, JUNCO HYEMALIS, (L) (BIRDS, PHYSIOLOGY, DISPERSAL). State University of New York at Albany, United States—New York.

Artikoloj

[redakti | redakti fonton]

Morfologio

[redakti | redakti fonton]
  • Mulvihill RS & Chandler CR. (1990). The Relationship between Wing Shape and Differential Migration in Th Dark-Eyed Junco. Auk. vol 107, no 3. pp. 490–9
  • Mulvihill RS & Chandler CR. (1991). A COMPARISON OF WING SHAPE BETWEEN MIGRATORY AND SEDENTARY DARK-EYED JUNCOS (JUNCO-HYEMALIS). Condor. vol 93, no 1. pp. 172–5
  • Neal, Jospeh C. (2003). The Junco Challenge: A Genuine Pink-sided Junco from Arkansas and Some Look-alikes Birding 35(2): 132-6

Kutimaro

[redakti | redakti fonton]
  • Allan TA. (1979). Parental Behavior of a Replacement Male Dark-Eyed Junco Junco-Hyemalis. Auk. vol 96, no 3. pp. 630–631.
  • Baker MC, Belcher CS, Deutsch LC, Sherman GL & Thompson DB. (1981). Foraging Success in Junco Junco-Hyemalis Flocks and the Effects of Social Hierarchy. Anim Behav. vol 29, no 1. pp. 137–142.
  • Balph MH. (1979). Flock Stability in Relation to Social Dominance and Agonistic Behavior in Wintering Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Auk. vol 96, no 4. pp. 714–722.
  • Boysen AF, Lima SL & Bakken GS. (2001). Does the thermal environment influence vigilance behavior in dark-eyed juncos (Junco hyemalis)? An approach using standard operative temperature. J Therm Biol. vol 26, no 6. pp. 605–612.
  • Butler RW. (1980). Appropriation of an American Robin Turdus-Migratorius Nest by Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis-Oreganus. Canadian Field Naturalist. vol 94, no 2.
  • Caraco T. (1981). ENERGY BUDGETS, RISK AND FORAGING PREFERENCES IN DARK-EYED JUNCOS (JUNCO-HYEMALIS). Behav Ecol Sociobiol. vol 8, no 3. pp. 213–217.
  • Clotfelter ED, Schubert KA, Nolan V & Ketterson ED. (2003). Mouth color signals thermal state of nestling dark-eyed juncos (Junco hyemalis). Ethology. vol 109, no 2. pp. 171–182.
  • Corbitt C & Deviche P. (2005). Age-related difference in size of brain regions for song learning in adult male dark-eyed juncos (Junco hyemalis). Brain Behavior & Evolution. vol 65, no 4. pp. 268–277.
  • Cristol DA. (1992). Food Deprivation Influences Dominance Status in Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Anim Behav. vol 43, no 1. pp. 117–124.
  • Cristol DA. (1995). Costs of switching social groups for dominant and subordinate dark-eyed juncos (Junco hyemalis). Behavioral Ecology & Sociobiology. vol 37, no 2. pp. 93–101.
  • Cristol DA, Nolan VJ & Ketterson ED. (1990). Effect of Prior Residence on Dominance Status of Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Anim Behav. vol 40, no 3. pp. 580–586.
  • Czikeli H. (1983). Agonistic Interactions within a Winter Flock of Slate-Colored Juncos Junco-Hyemalis Evidence for the Dominants Strategy. Zeitschrift fuer Tierpsychologie. vol 61, no 1. pp. 61–66.
  • Deviche P & Gulledge CC. (1998). Vocal control region volumes of an adult, sexually dimorphic songbird (Junco hyemalis) change seasonally in both sexes. Society for Neuroscience Abstracts. vol 24, no 1-2.
  • Fretwell S. (1969). Dominance Behavior and Winter Habitat Distribution in Juncos Junco-Hyemalis. Bird Banding. vol 40, no 1. pp. 1–25.
  • Goldman P. (1980). Flocking as a Possible Predator Defense in Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Wilson Bull. vol 92, no 1. pp. 88–95.
  • Goldstein GB & Baker MC. (1984). Seed Selection by Juncos Junco-Hyemalis. Wilson Bull. vol 96, no 3. pp. 458–463.
  • Grindstaff JL, Buerkle CA, Casto JM, Nolan V & Ketterson ED. (2001). Offspring sex ratio is unrelated to male attractiveness in dark-eyed juncos (Junco hyemalis). Behav Ecol Sociobiol. vol 50, no 4. pp. 312–316.
  • Hill JA, Enstrom DA, Ketterson ED, Nolan V & Ziegenfus C. (1999). Mate choice based on static versus dynamic secondary sexual traits in the dark-eyed junco. Behav Ecol. vol 10, no 1. pp. 91–96.
  • Holberton RL, Able KP & Wingfield JC. (1989). Status Signalling in Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis Plumage Manipulations and Hormonal Correlates of Dominance. Anim Behav. vol 37, no 4. pp. 681–689.
  • Jawor MM & Ketterson ED. (2003). Dominance status influences breeding success in female dark-eyed juncos (Junco hyemalis). Integr Comp Biol. vol 43, no 6. pp. 861–861.
  • Keiser JT, Ziegenfus CWS & Cristol DA. (2005). Homing success of migrant versus nonmigrant dark-eyed juncos (Junco hyemalis). Auk. vol 122, no 2. pp. 608–617.
  • Ketterson ED. (1979). Aggressive Behavior in Wintering Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis Determinants of Dominance and Their Possible Relation to Geographic Variation in Sex Ratio. Wilson Bull. vol 91, no 3. pp. 371–383.
  • Ketterson ED & Nolan VJ. (1978). Over Night Weight Loss in Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Auk. vol 95, no 4. pp. 755–758.
  • Ketterson ED & Nolan VJ. (1979). Seasonal Annual and Geographic Variation in Sex Ratio of Wintering Populations of Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Auk. vol 96, no 3. pp. 532–536.
  • Ketterson ED & Nolan VJ. (1982). The Role of Migration and Winter Mortality in the Life History of a Temperate Zone Migrant the Dark-Eyed Junco Junco-Hyemalis-Hyemalis as Determined from Demographic Analyses of Winter Populations. Auk. vol 99, no 2. pp. 243–259.
  • Ketterson ED & Nolan VJ. (1983). Autumnal Zugunruhe and Migratory Fattening of Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis Apparently Suppressed by Detention at the Wintering Site. Wilson Bull. vol 95, no 4. pp. 628–635.
  • Lima SL. (1988). Vigilance and Diet Selection a Simple Example in the Dark-Eyed Junco. Canadian Journal of Zoology. vol 66, no 3. pp. 593–596.
  • Lima SL, Zollner PA & Bednekoff PA. (1999). Predation, scramble competition, and the vigilance group size effect in dark-eyed juncos (Junco hyemalis). Behav Ecol Sociobiol. vol 46, no 2. pp. 110–116.
  • Merritt J & Martin EW. (1987). THE DISTRIBUTION AND TURNOVER OF S-35 METHIONINE AS INFLUENCED BY DIET IN THE DARK-EYED JUNCO (JUNCO-HYEMALIS). Comp Biochem Physiol A-Physiol. vol 88, no 3. pp. 443–445.
  • Murphy MT, Bakken GS & Erskine DJ. (1986). METABOLIC RESPONSES OF DARK-EYED JUNCOS (JUNCO-HYEMALIS, AVES) TO TEMPERATURE AND WIND. Am Zool. vol 26, no 4. p. A112-A112.
  • Nolan VJ & Ketterson ED. (1983). An Analysis of Body Mass Wing Length and Visible Fat Deposits of Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis Wintering at Different Latitudes. Wilson Bull. vol 95, no 4. pp. 603–620.
  • Nolan VJ, Ketterson ED & Wolf L. (1986). Long-Distance Homing by Nonmigratory Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Condor. vol 88, no 4. pp. 539–542.
  • Rabenold KN & Rabenold PP. (1985). Variation in Altitudinal Migration Winter Segregation and Site Tenacity in Two Subspecies of Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis in the Southern Appalachians USA. Auk. vol 102, no 4. pp. 805–819.
  • Rambo TC. (1981). Social Hierarchy and Activity in Caged Flocks of Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Ohio Journal of Science. vol 81, no 1. pp. 24–28.
  • Rasner CA, Yeh P, Eggert LS, Hunt KE, Woodruff DS & Price TD. (2004). Genetic and morphological evolution following a founder event in the dark-eyed junco, Junco hyemalis thurberi. Mol Ecol. vol 13, no 3. pp. 671–681.
  • Roberts EPJ & Weigl PD. (1984). Habitat Preference in the Dark-Eyed Junco Junco-Hyemalis the Role of Photoperiod and Dominance. Anim Behav. vol 32, no 3. pp. 709–714.
  • Rogers CM, Nolan V, Jr. & Ketterson ED. (1994). Winter fattening in the dark-eyed junco: Plasticity and possible interaction with migration trade-offs. Oecologia. vol 97, no 4. pp. 526–532.
  • Rogers CM, Theimer TL, Nolan VJ & Ketterson ED. (1989). Does Dominance Determine How Far Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis Migrate into Their Winter Range?. Anim Behav. vol 37, no 3. pp. 498–506.
  • Shettleworth SJ & Westwood RP. (2002). Divided attention, memory, and spatial discrimination in food-storing and nonstoring birds, black-capped chickadees (Poecile atricapilla) and dark-eyed juncos (Junco hyemalis). J Exp Psychol-Anim Behav Process. vol 28, no 3. pp. 227–241.
  • Smith KG. (1984). DARK-EYED JUNCO, JUNCO-HYEMALIS, NEST USURPED BY PACIFIC JUMPING MOUSE, ZAPUS-TRINOTATUS. Can Field-Nat. vol 98, no 1. pp. 47–48.
  • Smith KG. (1988). CLUTCH-SIZE DEPENDENT ASYNCHRONOUS HATCHING AND BROOD REDUCTION IN JUNCO-HYEMALIS. Auk. vol 105, no 1. pp. 200–203.
  • Smith KG & Andersen DC. (1982). Food Predation and Reproductive Ecology of the Dark-Eyed Junco Junco-Hyemalis-Mearnsi in Northern Utah USA. Auk. vol 99, no 4. pp. 650–661.
  • Smith KG & Andersen DC. (1985). SNOWPACK AND VARIATION IN REPRODUCTIVE ECOLOGY OF A MONTANE GROUND-NESTING PASSERINE, JUNCO-HYEMALIS. Ornis Scandinavica. vol 16, no 1. pp. 8–13.
  • Soini HA, Schrock SE, Bruce KE, Wiesler D, Ketterson ED & Novotny MV. (2007). Seasonal variation in volatile compound profiles of preen gland secretions of the dark-eyed junco (Junco hyemalis). J Chem Ecol. vol 33, no 1. pp. 183–198.
  • Stuebe MM & Ketterson ED. (1982). Fasting in Tree Sparrows Spizella-Arborea and Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis Ecological Implications. Auk. vol 99, no 2. pp. 299–308.
  • Stuebe MM & Ketterson ED. (1982). A STUDY OF FASTING IN TREE SPARROWS (SPIZELLA-ARBOREA) AND DARK-EYED JUNCOS (JUNCO-HYEMALIS) - ECOLOGICAL IMPLICATIONS. Auk. vol 99, no 2. pp. 299–308.
  • Swanson DL. (1990). Seasonal Variation in Cold Hardiness and Peak Rates of Cold-Induced Thermogenesis in the Dark-Eyed Junco Junco-Hyemalis. Auk. vol 107, no 3. pp. 561–566.
  • Swanson DL. (1991). SEASONAL ADJUSTMENTS IN METABOLISM AND INSULATION IN THE DARK-EYED JUNCO. Condor. vol 93, no 3. pp. 538–545.
  • Terrill SB. (1987). Social Dominance and Migratory Restlessness in the Dark-Eyed Junco Junco-Hyemalis. Behavioral Ecology & Sociobiology. vol 21, no 1. pp. 1–12.
  • Theimer TC. (1987). THE EFFECT OF SEED DISPERSION ON THE FORAGING SUCCESS OF DOMINANT AND SUBORDINATE DARK-EYED JUNCOS, JUNCO-HYEMALIS. Anim Behav. vol 35, pp. 1883–1890.
  • Thompson DB, Tomback DF, Cunningham MA & Baker MC. (1987). Seed Selection by Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis Optimal Foraging with Nutrient Constraints?. Oecologia. vol 74, no 1. pp. 106–111.
  • Vezina F & Thomas DW. (1997). Social rank and the use of nocturnal hypothermia in dark-eyed juncos (Junco hyemalis). Bulletin of the Ecological Society of America. vol 78, no 4 SUPPL.
  • Vezina F & Thomas DW. (2000). Social status does not affect resting metabolic rate in wintering dark-eyed junco (Junco hyemalis). Physiol Biochem Zool. vol 73, no 2. pp. 231–236.
  • Wiedenmann RN & Rabenold KN. (1987). The Effects of Social Dominance between Two Subspecies of Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis. Anim Behav. vol 35, no 3. pp. 856–864.
  • Wiley RH. (1990). PRIOR-RESIDENCE AND COAT-TAIL EFFECTS IN DOMINANCE RELATIONSHIPS OF MALE DARK-EYED JUNCOS, JUNCO-HYEMALIS. Anim Behav. vol 40, pp. 587–596.
  • Wiley RH & Hartnett SA. (1980). Mechanisms of Spacing in Groups of Juncos Junco-Hyemalis Measurement of Behavioral Tendencies in Social Situations. Anim Behav. vol 28, no 4. pp. 1005–1016.
  • Wolf L. (1983). An Experimental Study of Bi Parental Care in the Dark-Eyed Junco Junco-Hyemalis. Am Zool. vol 23, no 4. pp. 930–930.
  • Wolf L, Ketterson ED & Nolan VJ. (1988). Parental Influence on Growth and Survival of Dark-Eyed Junco Young Do Parental Males Benefit. Anim Behav. vol 36, no 6. pp. 1601–1618.
  • Yasukawa K & Bick EI. (1983). Dominance Hierarchies in Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis a Test of a Game Theory Model. Anim Behav. vol 31, no 2. pp. 439–448.
  • Yaukey PH. (1994). VARIATION IN RACIAL DOMINANCE WITHIN THE WINTER RANGE OF THE DARK-EYED JUNCO (JUNCO-HYEMALIS L). J Biogeogr. vol 21, no 4. pp. 359–368.
  • Yunick RP. (1976). RATE OF RECTRIX REGROWTH IN DARK-EYED JUNCO. Bird-Banding. vol 47, no 2. pp. 136–140.

Statuso

[redakti | redakti fonton]
  • Collins CT. (1987). A Breeding Record of the Dark-Eyed Junco on Santa Catalina Island California USA. Western Birds. vol 18, no 2. pp. 129–130.
  • Polder JJW & Voous KH. (1969). Capture of Slate-Colored Junco Junco-Hyemalis in the Netherlands. Limosa. vol 42, no 3-4. pp. 198–200.

Aliaj

[redakti | redakti fonton]
  • Bears H. (2004). Parasite prevalence in Dark-eyed Juncos, Junco hyemalis, breeding at different elevations. Can Field-Nat. vol 118, no 2. pp. 235–238.
  • Brackbill H. (1977). Protracted Prebasic Head Molt in the Dark-Eyed Junco. Bird Banding. vol 48, no 4. pp. 370–370.
  • Deviche P, Greiner EC & Manteca X. (2001). Seasonal and age-related changes in blood parasite prevalence in Dark-eyed Juncos (Junco hyemalis, Aves, Passeriformes). J Exp Zool. vol 289, no 7. pp. 456–466.
  • Jung RE, Morton ES & Fleischer RC. (1994). BEHAVIOR AND PARENTAGE OF A WHITE-THROATED SPARROW X DARK-EYED JUNCO HYBRID. Wilson Bull. vol 106, no 2. pp. 189–202.
  • Ketterson ED & Nolan VJ. (1976). Geographic Variation and Its Climatic Correlates in the Sex Ratio of Eastern Wintering Dark-Eyed Juncos Junco-Hyemalis-Hyemalis. Ecology. vol 57, no 4. pp. 679–693.
  • Simmons GA & Sloan NF. (1969). A New Bird Nest Monitoring Technique Inst Event Recorder Hylocichla-Guttata Junco-Hyemalis. American Midland Naturalist. vol 81, no 1. pp. 276–279.
  • Weske JS & Bridge D. (1976). INCOMPLETE PRE-BASIC MOLT IN A DARK-EYED JUNCO. Bird-Banding. vol 47, no 3. pp. 276–277.
  • Worth CB. (1975). PSEUDOSCORPIONS ON A DARK-EYED JUNCO, JUNCO-HYEMALIS. Bird-Banding. vol 46, no 1. pp. 76–76.
v • d • r
Birdoj
Regno: Animalo  • Filumo: Ĥorduloj  • Subfilumo: Vertebruloj  • Infrafilumo: Makzeluloj  • Superklaso: Tetrapodoj  • Klaso: Birdoj
Rilataj artikoloj: Birdomigrado ~ Birdoprotektado ~ Birdnestoj ~ Birdkanto
Vidu ankaŭ: Dinosaŭraj birdoj
Portala ikonoPortalo pri Birdoj
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=Vintroemberizo&oldid=8783594"