Hinda ardeo
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Nereprodukta plumaro (Srilanko)
 | ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Ardeola grayii (Sykes, 1832) | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
 Ruĝecbrune la teritorio de tiu ĉi specio
| ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Hinda ardeo (Ardeola grayii) estas malgranda ardeo. Ĝi estas el Malnova Mondo, nome reproduktiĝas en suda Irano kaj oriente al Barato, Birmo, Bangladeŝo kaj Srilanko. Ili estas disvastigataj kaj komunaj sed povas esti facile misatentataj kiam ili gvatas predon borde de malgrandaj akvejoj aŭ eĉ kiam ili ripozas ĉe homaj loĝejoj. Ili estas tamen tre facile distingeblaj kiam ili ekflugas per tre brilblankaj flugiloj brilfulme kontraste kun la kriptecaj striecaj olivecbrunaj koloroj de la korpo. Ties kamuflo estas tiom efika ke ili povas esti tre proksimaj tuj antaŭ ekflugo kio kondukis al popolaj nomoj kaj kredoj ke ili estas ĉu blindaj ĉu ne tre bone vidkapablaj.[1][2]
Aspekto
[redakti | redakti fonton]
Ili aspektas fortikaj kun mallonga kolo pro ties ĝibeca kutima sinteno sed tiu povas longiĝi, mallonga dika beko kun nigra pinto grizeca bazo kaj flaveca mezo kaj sablokolora al tre kaŝtanbruna dorso. Somere, plenkreskulo havas longan kolplumojn. Ties aspekto transformiĝas el siaj nebrilaj koloroj kiam ĝi ekflugas, kiam la blanko de flugiloj ege elstaras. La irisoj estas flavaj. Ĝi estas tre simila al la Ralardeo, Ardeola ralloides, sed ĝi estas pli malheldorsa. Oriente de sia teritorio ĝi estas anstataŭata de la Ĉina ralardeo, Ardeola bacchus.
Dum la reprodukta sezono, estas registroj de individuoj kun ruĝaj kruroj. Ties nombroj ne sugestas, ke tio estas normala ŝanĝo ĉe plenkreskuloj dum la reprodukta sezono kaj kelkaj sugestis eblon ke ili estas genetikaj variantoj.[3][4][5][6]
Oni konstatis kazojn de eritrismo, nome nenormala ruĝeca plumaro.[7] La raso phillipsi estis sugestita por la populacioj troviĝantaj en Maldivoj, tamen tio ne estas ĉiam agnoskata.[8] Ĝi formas superspecion kun la tre proksime rilataj specioj Ĉina ralardeo, Indonezia ralardeo kaj Madagaskara ralardeo.
Ili estas tre silentemaj sed povas elsendi akran kvakadon kaze de ĝenado aŭ proksime de la nesto.[8]
Tiu birdo estis unuafoje priskribata de la kolonelo W. H. Sykes en 1832 kaj ties scienca nomo estis kreata honore de John Edward Gray. Kariologiaj studoj indikas, ke tiuj ralardeoj havas 68 kromosomojn (2N).[9]
Kutimaro kaj ekologio
[redakti | redakti fonton]Ili estas tre komunaj en Barato, kaj estas kutime solemaj manĝantoj sed foje multaj el ili povas manĝi proksime unu de aliaj dum la sekaj sezonoj[10] kiam malgrandaj humidejoj havas altajn koncentrojn de predoj. Ili estas duonkoloniaj reproduktantoj. Ili povas manĝi ankaŭ ĉe rubejoj. Dum sekaj sezonoj, ili foje manĝas ĉe malsekaj herbejoj aŭ eĉ en sekaj herbejoj. Dum manĝado, ili permesas alproksimiĝon kaj ekflugas nur kiam oni troe alproksimiĝas. Ili foje formas komunajn ripozejojn, ofte ĉe avenuaj arboj super tre aktivaj urbaj areoj.[11]
Manĝo
[redakti | redakti fonton]
La manĝohabitato de la Hinda ardeo estas marĉaj humidejoj. Ili kutime manĝas ĉe la bordoj de lagetoj sed faras multan uzadon de flosanta vegetaĵaro kia tiu de akvohiacinto por aliri al pli profundaj akvoj. Ili povas foje ankaŭ naĝi surakve aŭ fiŝkapti el aero kaj surakviĝi sur pli profundaj akvoj.[12][13][14][15] Ili estis observataj ankaŭ flugantaj por kapti fiŝojn saltintaj el akvo.[16] [17] Foje, ili flugas malalte super akvo por konduki ranojn kaj fiŝojn al bordo antaŭ setliĝi sur tiu.[18]
Ĉefa manĝo de tiuj birdoj estas krustuloj, akvaj insektoj, fiŝoj, ranidoj kaj foje hirudoj (specioj de genro Herpobdelloides).[19] Ekster humidejoj, tiuj ralardeoj manĝas insektojn (inklude grilojn, libelojn[20] kaj abelojn[21]), fiŝojn (genro Barilius markita kiel grava fare de studo en Ĉandigarh) kaj amfibiojn.[22]
Reproduktado
[redakti | redakti fonton]
La reprodukta sezono estas antaŭa al musonoj. Ili nestumas en malgrandaj kolonioj, ofte kun aliaj vadbirdoj, kutime sur platformoj el bastonetoj en arboj aŭ arbustoj. Plej nestoj estas konstruitaj je alto de ĉirkaŭ 9 al 10 m supergrunde kaj en grandaj foliplenaj arboj. La nestomaterialo estas kolektata de la masklo dum la ino konstruas la neston. Ŝi demetas 3-5 ovojn.[23] Eloviĝo okazas nesamtempe, dum 18 al 24 tagoj. Ambaŭ gepatroj nutras la idojn.[24] Ĉefe el fiŝoj.[10] Nestolokoj kiuj ne estis ĝenataj povas esti reuzataj jaron post jaro.[25]
Movoj
[redakti | redakti fonton]Oni konstatis noktajn movojn de la Hinda ardeo laŭlonge de la marbordo ĉe Ĉenajo.[26]
Mortotialoj
[redakti | redakti fonton]Ili havas malmultajn predantojn kaj vunditaj birdoj povas esti kaptataj de rabobirdoj.[27]
Arboviruso "Balagodu", trematodoj[28] kaj kelkaj aliaj parazitoj estis izolataj el tiu ĉi specio.[29][30][31][32][33] Antikorpoj de la Japana encefalito kaj de la Okcidentnila viruso estis detektata en ralardeoj kaj bovardeoj el suda Barato.[34] Spuroj de pezaj metaloj akiritaj pro manĝo en polua akvo povas esti precize koncentrataj en vostoplumoj.[35]
En kulturo
[redakti | redakti fonton]La kutimo stari senmova kaj ekflugi nur je la lasta momento kondukis al disvastigataj folkloraj kredoj ke ili estas duonblindaj kaj ties komunaj nomoj en multaj lingvoj enhavas tiajn sugestojn. En Srilanko tiu ĉi birdospecio estas nomata Kana Koka kiu tradukeblas kiel 'Duonblinda ardeo' en la sinhala.[1] La frazo "bagla bhagat" estas uzata por priskribi "lupon en ŝafa vesto" aŭ ardeo aspekte kiel meditanta sanktulo.[36]
Bildaro
[redakti | redakti fonton]
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ 1,0 1,1 Anonymous (1998). “Vernacular Names of the Birds of the Indian Subcontinent”, Buceros (PDF) 3 (1), p. 53–109.
- ↑ Yule, Henry, Sir. Hobson-Jobson. (1903) A glossary of colloquial Anglo-Indian words and phrases, and of kindred terms, etymological, historical, geographical and discursive. New ed. edited by William Crooke, B.A.. J. Murray, London.[rompita ligilo]
- ↑ Gopisundar, K. S. (2004). “Abundance and seasonality of Indian Pond Herons Ardeola grayii with red legs in Uttar Pradesh, India”, Forktail (PDF) 20. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2007-10-11. Alirita 2012-09-28.
- ↑ Humayun Abdulali kaj Horace Alexander (1952). “Ardeidae with red legs”, Ibis 94 (2), p. 363. doi:10.1111/j.1474-919X.1952.tb01829.x.
- ↑ Wesley, H. D. (1993). “Genetics of the red tarsi and feet in the Pond Heron”, Newsletter for Birdwatchers 33 (4), p. 73.
- ↑ Sundar, Gopi KS . “Distribution and extent of Pond Herons Ardeola grayii with red legs in India”, Indian Birds (PDF) 1 (5), p. 108–115.[rompita ligilo]
- ↑ Parasharya,BM (1983). “An erythristic pond heron”, Pavo 21 (1&2), p. 107–108.
- ↑ 8,0 8,1 Rasmussen, PC & JC Anderton. (2005) Birds of South Asia:The Ripley Guide. Smithsonian Institution & Lynx Edicions.
- ↑ M. K. Mohanty & S. P. Bhunya (1990). “Karyological studies in four species of ardeid birds (Ardeldae, Ciconiiformes)”, Genetica 81 (3), p. 211–214. doi:10.1007/BF00360867.
- ↑ 10,0 10,1 Begum, S. (2003). “Colonial nesting behavior in Indian Pond Heron (Ardeola grayii grayii) of Bangladesh”, Zoos' Print Journal (PDF) 18 (6), p. 1113–1116. Arkivigite je 2018-06-03 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2018-06-03. Alirita 2012-09-28.
- ↑ Gadgil, Madhav & Salim Ali (1975). “Communal roosting habits of Indian birds”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. (PDF) 72 (3), p. 716–727.
- ↑ Chandra-Bose,DA (1969). “The Paddybird, Ardeola grayii (Sykes) floating on water”, Pavo 7 (1&2), p. 74–75.
- ↑ Neelakantan,KK (1986). “Pond heron afloat”, Newsletter for Birdwatchers 26 (5–6), p. 11–13.
- ↑ Krishna, MB (1978). “Pond Herons”, Newsletter for Birdwatchers 18 (10), p. 10.
- ↑ Muir,GBF (1916). “Paddy-birds Ardeola grayii fishing”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 24 (2), p. 366–367.
- ↑ Grimwood,IM; Brocklehurst,MJC (1984). “Unusual feeding behaviour in the Paddy Bird or Indian Pond Heron Ardeola grayii”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 81 (3), p. 696–697.
- ↑ Sivasubramanian,C (1988). “Aerial feeding by Median Egret (Egretta intermedia), Little Egret (Egretta garzetta) and Pond Heron (Ardeola grayii)”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 85 (3), p. 611–612.
- ↑ Kirkpatrick, K. M. (1953). “Feeding habit of the Indian Pond Heron (Ardeola grayii)”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 51 (2), p. 507.
- ↑ Mathew,DN; Narendran,TC; Zacharias,VJ (1978). “A comparative study of the feeding habits of certain species of Indian birds affecting agriculture”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 75 (4), p. 1178–1197.
- ↑ Santharam,V. (2003). “Indian pond-herons Ardeola grayii feeding on dragonflies”, Journal of Bombay Natural History Society 100 (1), p. 108.
- ↑ Prasad,JN; Hemanth,J (1992). “Pond Heron Ardeola grayii (Sykes) feeding on bees”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 89 (2), p. 246.
- ↑ Sodhi, NS (1986). “Feeding ecology of Indian pond heron and its comparison with that of little egret”, Pavo 24 (1&2), p. 97–112.
- ↑ Pandey, Deep Narayan (1991). “Nesting of the Pond Heron Ardeola grayii (Sykes) on Eucalyptus trees”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 88 (2), p. 281.
- ↑ Yesmin, R., Rahman, K. & Haque, N. (2001). “The breeding biology of the Pond Heron (Ardeola grayii Sykes) in captivity”, Tigerpaper 28 (1), p. 15–18.
- ↑ Ali, S. & S. D. Ripley. (1978) Handbook of the birds of India and Pakistan, 2‑a eldono 1, Oxford University Press, p. 63–64.
- ↑ Santharam,V (1987). “The Pond Heron - its local movements”, Newsletter for Birdwatchers 27 (9&10), p. 4–6.
- ↑ Navarro,A (1962). “Pale Harrier taking a Pond Heron”, J. Bombay Nat. Hist. Soc. 59 (2), p. 653.
- ↑ Umadevi K & R. Madhavi (2000). “Observations on the morphology and life-cycle of Procerovum varium (Onji & Nishio, 1916) (Trematoda: Heterophyidae)”, Systematic Parasitology 46 (3), p. 215–225. doi:10.1023/A:1006398205390.
- ↑ Pavri K, Sheikh BH, Singh KR, Rajagopalan PK, Casals J (1969). “Balagodu virus, a new arbovirus isolated from Ardeola grayii (Sykes) in Mysore State, South India”, Indian J Med Res. 57 (4), p. 758–64.
- ↑ Pavri KM, Rajagopalan PK, Arnstein P (1968). “Isolation of Ornithosis bedsoniae from paddy birds, Ardeola grayii (Sykes), in Mysore State India”, Indian J. Med. Res. 56 (11), p. 1592–4.
- ↑ Sahay S; Sahay U; Verma DK (1990). “On a new trematode of the genus Psilorchis (Psilostomidae Looss, 1900) from pond heron Ardeola grayii”, Indian journal of parasitology 14 (2), p. 203–205.
- ↑ Madhavi, R;Narasimha Rao, N;Rukmini, C (1989). “The life history of Echinochasmus bagulai Verma 1935 (Trematoda, Echinostomatidae)”, Acta Parasitologica Polonica 34 (3), p. 259–265.
- ↑ Deshmukh PG (1971). “On the male of Avioserpens multipapillosa Singh, 1949 from Ardeola grayii”, Rivista di Parassitologia 32 (2), p. 101–3.
- ↑ Paramasivan, R.; A.C. Mishra & D.T. Mourya (2003). “West Nile virus: the Indian scenario”, Indian J Med Res (PDF) 118, p. 101–108. Arkivigite je 2016-03-03 per la retarkivo Wayback Machine Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2016-03-03. Alirita 2012-09-28.
- ↑ Muralidharan, S., Jayakumar, R., Vishnu, G (2004). “Heavy metals in feathers of six species of birds in the district Nilgiris, India”, Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology 73 (2), p. 285–291. doi:10.1007/s00128-004-0425-x.
- ↑ Pahwa, Munshi Thakardass. (1919) The modern Hindustani scholar of the Pucca munshi. Baptist Mission Press, Calcutta.
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- Lamba, B.S. (1963) Nidification of some Indian birds. No.6. The Indian Pond Heron or Paddy bird Ardeola grayii (Sykes). Pavo 1(1): 35-43.
- de Boer LEM, van Brink JM (1982) Cytotaxonomy of the Ciconiiformes (Aves), with karyotypes of eight species new to cytology. Cytogenet Cell Genet 34:19-34 COI:10.1159/000131791
- Parasharya,BM; Bhat,HR (1987) Unusual feeding strategies of the Little Egret and Pond Heron. Pavo 25(1&2), 13-16.
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]
- Internet Bird Collection Arkivigite je 2016-06-01 per la retarkivo Wayback Machine
- ARKive, indian-pond-heron, ardeola-grayii.
| ||||||||||||||||||