[go: up one dir, main page]

Konsumismo povas referenci kaj al la akumulo, aĉeto aŭ konsumo de varoj kaj servoj konsiderataj neesencaj, kiaj la politika kaj ekonomia sistemoj kiu helpas la konkurencan akiron de riĉo kiel signo de statuso kaj prestiĝo ene de grupo.

Produktoj de la nutraĵa industrio prezentita sur la liniaj koridoroj de superbazaro de Portlando, Oregono, Usono.

Konsumismo aŭ grandskala konsumo en la nuntempa socio akre endanĝerigas la krudmaterialojn kaj la daŭripovan disvolviĝon,[1] se oni ne okazigas alternativajn konstrupolitikojn rilataj al la daŭripova disvolviĝo -ekologiismo, daŭripova nekresko, responsa konsumo, agrikulturo-. La konsumismo, komprenita kiel senmezura akiro aŭ aĉetado, idealigas siajn efikojn kaj konsekvencojn asociante ties praktikon kun la atingo de la persona kontentigo kaj eĉ de la persona feliĉo.[2]

Vidu ankaŭ

redakti

Bibliografio

redakti
  • Gilles Lipovetsky (2007). La felicidad paradójica: Ensayo sobre la sociedad de hiperconsumo. Anagrama. ISBN 978-84-339-6266-9.
  • Zygmunt Bauman (2007). Vida de consumo. Fondo de Cultura Económica. ISBN 978-84-375-0611-1.
  • Roberto Bermejo (2005). La gran transición hacia la sostenibilidad. Principios y estrategias de economía sostenible. Libros de la Catarata. ISBN 978-84-8319-224-1.

Eksteraj ligiloj

redakti

Referencoj

redakti
  1. La granda transiro al la elteneblon Arkivigite je 2014-11-04 per la retarkivo Wayback Machine. Roberto Bermejo, Libros de la Catarata, 2005, paĝo 300.
  2. Leandry-Vega, I. (2013). La civilización del consumismo. Charleston, SC.: Editorial Espacio Creativo, pp. 11-12 {ISBN-13: 978-1491026649}.