wysoko

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wysoki +‎ -o. First attested in the fifteenth century.

Compare Old Czech vysoko and Old Slovak vysoko.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨsɔkɔ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨsɔkɔ/

Adverb

[edit]

wysoko (comparative wyszej)

  1. high, above (in a high position) [with genitive ‘above what’]
    • 1930 [c. 1455], “Jos”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 2, 11:
      Pan bog wasz, on gest bog na nyebye viszoko (in caelo sursum), a na zemi nisko
      [Pan Bog wasz on jest Bog na niebie wysoko (in caelo sursum) a na ziemi nisko]
    • 1876-1929 [1402], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie[2], volume VI, page 205:
      Eze Potrek po rosdzelenu potnosl wiszey grobley
      [Eże Piotrek po rozdzieleniu podniosł wyszej groblej]
  2. (attested in Greater Poland) highly, above (arrogantly)
    • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie[3], [4], [5], Lubin, page 141:
      In alta wyszoko (palpebrae eius in alta surrectae Prov 30, 13)
      [In alta wysoko (palpebrae eius in alta surrectae Prov 30, 13)]
  3. (attested in Greater Poland) mistranslation of Latin in altum (deep)
    • 1977-1980 [c. 1470], urowska-Górowska Wanda, Kyas Vladimir, editors, Mamotrekty staropolskie[6], [7], [8], Lubin, page 145:
      In altum defixi wyszoko (verba sapientium... quasi clavi in altum defixi Eccles 12, 11)
      [In altum defixi wysoko (verba sapientium... quasi clavi in altum defixi Eccles 12, 11)]

Derived terms

[edit]
adverbs
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: wysoko
  • Silesian: wysoko

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wysoko”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish wysoko. By surface analysis, wysoki +‎ -o.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔkɔ
  • Syllabification: wy‧so‧ko

Adverb

[edit]

wysoko (comparative wyżej, superlative najwyżej)

  1. high (in or to an elevated position)
    Antonym: nisko
  2. high (in or at a great value)
    Antonym: nisko
  3. highly (in a high or esteemed manner)
    Antonym: nisko
  4. high (at a pitch of great frequency)
    Antonym: nisko

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wysoko is one of the most used words in Polish, appearing 31 times in scientific texts, 14 times in news, 40 times in essays, 15 times in fiction, and 14 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 114 times, making it the 539th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “wysoko”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 712

Further reading

[edit]
  • wysoko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysoko in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wysoko”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • WYSOKO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 10.09.2009
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wysoko”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “wysoko”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wysoko”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1038

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish wysoko. By surface analysis, wysoki +‎ -o.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɪˈsɔ.kɔ/
  • Rhymes: -ɔkɔ
  • Syllabification: wy‧so‧ko

Adverb

[edit]

wysoko (comparative wyżyj, superlative nojwyżyj)

  1. high, highly

Further reading

[edit]