tyć

See also: tyč, тус, and түс

Polish

tyć impf (perfective utyć or przytyć)

Conjugation of tyć impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		tyć
present tense	1^st	tyję			tyjemy
	2^nd	tyjesz			tyjecie
	3^rd	tyje			tyją
	impersonal	tyje się
past tense	1^st	tyłem, -(e)m tył	tyłam, -(e)m tyła	tyłom, -(e)m tyło	tyliśmy, -(e)śmy tyli	tyłyśmy, -(e)śmy tyły
	2^nd	tyłeś, -(e)ś tył	tyłaś, -(e)ś tyła	tyłoś, -(e)ś tyło	tyliście, -(e)ście tyli	tyłyście, -(e)ście tyły
	3^rd	tył	tyła	tyło	tyli	tyły
	impersonal	tyto
future tense	1^st	będę tył, będę tyć	będę tyła, będę tyć	będę tyło, będę tyć	będziemy tyli, będziemy tyć	będziemy tyły, będziemy tyć
	2^nd	będziesz tył, będziesz tyć	będziesz tyła, będziesz tyć	będziesz tyło, będziesz tyć	będziecie tyli, będziecie tyć	będziecie tyły, będziecie tyć
	3^rd	będzie tył, będzie tyć	będzie tyła, będzie tyć	będzie tyło, będzie tyć	będą tyli, będą tyć	będą tyły, będą tyć
	impersonal	będzie tyć się
conditional	1^st	tyłbym, bym tył	tyłabym, bym tyła	tyłobym, bym tyło	tylibyśmy, byśmy tyli	tyłybyśmy, byśmy tyły
	2^nd	tyłbyś, byś tył	tyłabyś, byś tyła	tyłobyś, byś tyło	tylibyście, byście tyli	tyłybyście, byście tyły
	3^rd	tyłby, by tył	tyłaby, by tyła	tyłoby, by tyło	tyliby, by tyli	tyłyby, by tyły
	impersonal	tyto by
imperative	1^st	niech tyję			tyjmy
	2^nd	tyj			tyjcie
	3^rd	niech tyje			niech tyją
active adjectival participle		tyjący	tyjąca	tyjące	tyjący	tyjące
contemporary adverbial participle		tyjąc
verbal noun		tycie

adjective

noun

verb

adjective

nouns

verb