soluk

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /soˈɫuk/
• Hyphenation: so‧luk

Etymology 1

From Ottoman Turkish صولق (ṣoluḳ, “faded, withered”), derived from Ottoman Turkish صولمق (ṣolmaḳ, “to fade, to wither”), from Proto-Turkic *sol- (“(of plants) to lose greenness”), morphologically sol- +‎ -uk.

Adjective

soluk

1. Having lost color; pale, faded, pasty.

   Synonyms: uçuk, solgun

2. (of a light) Having lost brightness or strength, faint, dull, dim.

   Synonyms: sönük, solgun, loş

3. Having lost vibrancy; matte, pastel.

   Synonym: solgun

Declension

predicative forms of soluk

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	soluğum	soluk muyum?	soluk değilim	soluk değil miyim?
sen (you are)	soluksun	soluk musun?	soluk değilsin	soluk değil misin?
o (he/she/it is)	soluk / soluktur	soluk mu?	soluk değil	soluk değil mi?
biz (we are)	soluğuz	soluk muyuz?	soluk değiliz	soluk değil miyiz?
siz (you are)	soluksunuz	soluk musunuz?	soluk değilsiniz	soluk değil misiniz?
onlar (they are)	soluk(lar)	soluk(lar) mı?	soluk değil(ler)	soluk değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	soluktum	soluk muydum?	soluk değildim	soluk değil miydim?
sen (you were)	soluktun	soluk muydun?	soluk değildin	soluk değil miydin?
o (he/she/it was)	soluktu	soluk muydu?	soluk değildi	soluk değil miydi?
biz (we were)	soluktuk	soluk muyduk?	soluk değildik	soluk değil miydik?
siz (you were)	soluktunuz	soluk muydunuz?	soluk değildiniz	soluk değil miydiniz?
onlar (they were)	soluktular	soluk muydular?	soluk değildi(ler) / değillerdi	soluk değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	solukmuşum	soluk muymuşum?	soluk değilmişim	soluk değil miymişim?
sen (you were)	solukmuşsun	soluk muymuşsun?	soluk değilmişsin	soluk değil miymişsin?
o (he/she/it was)	solukmuş	soluk muymuş?	soluk değilmiş	soluk değil miymiş?
biz (we were)	solukmuşuz	soluk muymuşuz?	soluk değilmişiz	soluk değil miymişiz?
siz (you were)	solukmuşsunuz	soluk muymuşsunuz?	soluk değilmişsiniz	soluk değil miymişsiniz?
onlar (they were)	solukmuşlar	soluk muymuşlar?	soluk değilmiş(ler) / değillermiş	soluk değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	soluksam	soluk muysam?	soluk değilsem	soluk değil miysem?
sen (if you)	soluksan	soluk muysan?	soluk değilsen	soluk değil miysen?
o (if he/she/it)	soluksa	soluk muysa?	soluk değilse	soluk değil miyse?
biz (if we)	soluksak	soluk muysak?	soluk değilsek	soluk değil miysek?
siz (if you)	soluksanız	soluk muysanız?	soluk değilseniz	soluk değil miyseniz?
onlar (if they)	soluksalar	soluk muysalar?	soluk değilseler / değillerse	soluk değil miyseler?

Derived terms

• soluk benizli
• soluklaşmak
• solukluk

 

Etymology 2

From Ottoman Turkish صولوق (ṣoluḳ, “breath, violent breathing or panting”), derived from Ottoman Turkish صولومق (ṣolumaḳ, “to breathe, to breathe heavily, to pant”), from Proto-Turkic *solu- (“to breathe with difficulty”), morphologically solu- +‎ -k. Cognate with Azerbaijani soluq.

Noun

soluk (definite accusative soluğu, plural soluklar)

1. Breath, the act of breathing

   Synonym: nefes

2. (figuratively) Style, trend.

Declension

Inflection
Nominative	soluk
Definite accusative	soluğu
	Singular	Plural
Nominative	soluk	soluklar
Definite accusative	soluğu	solukları
Dative	soluğa	soluklara
Locative	solukta	soluklarda
Ablative	soluktan	soluklardan
Genitive	soluğun	solukların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular soluğum soluklarım 2nd singular soluğun solukların 3rd singular soluğu solukları 1st plural soluğumuz soluklarımız 2nd plural soluğunuz soluklarınız 3rd plural solukları solukları Definite accusative Singular Plural 1st singular soluğumu soluklarımı 2nd singular soluğunu soluklarını 3rd singular soluğunu soluklarını 1st plural soluğumuzu soluklarımızı 2nd plural soluğunuzu soluklarınızı 3rd plural soluklarını soluklarını Dative Singular Plural 1st singular soluğuma soluklarıma 2nd singular soluğuna soluklarına 3rd singular soluğuna soluklarına 1st plural soluğumuza soluklarımıza 2nd plural soluğunuza soluklarınıza 3rd plural soluklarına soluklarına Locative Singular Plural 1st singular soluğumda soluklarımda 2nd singular soluğunda soluklarında 3rd singular soluğunda soluklarında 1st plural soluğumuzda soluklarımızda 2nd plural soluğunuzda soluklarınızda 3rd plural soluklarında soluklarında Ablative Singular Plural 1st singular soluğumdan soluklarımdan 2nd singular soluğundan soluklarından 3rd singular soluğundan soluklarından 1st plural soluğumuzdan soluklarımızdan 2nd plural soluğunuzdan soluklarınızdan 3rd plural soluklarından soluklarından Genitive Singular Plural 1st singular soluğumun soluklarımın 2nd singular soluğunun soluklarının 3rd singular soluğunun soluklarının 1st plural soluğumuzun soluklarımızın 2nd plural soluğunuzun soluklarınızın 3rd plural soluklarının soluklarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular soluğum soluklarım 2nd singular soluksun soluklarsın 3rd singular soluk soluktur soluklar soluklardır 1st plural soluğuz soluklarız 2nd plural soluksunuz soluklarsınız 3rd plural soluklar soluklardır

Alternative forms

• soluḫ (Erzurum, Ahıska)

Derived terms

• bir solukta
• soluğu (bir yerde) almak
• soluk aldırmamak
• soluk borusu
• soluk darlığı
• soluk kesici
• soluk soluğa
• soluklanmak
• soluklu
• solukluk
• soluksuz
• solungaç
• solunum

 

Descendants

• → Armenian: սոլուխ (solux)

Further reading

• “soluk”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu