kjölur

Icelandic

Etymology

From Old Norse kjǫlr (“a keel”), from Proto-Germanic *keluz, cognates with the Faroese kjølur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcʰœːlʏr/

  Rhymes: -œːlʏr

Noun

kjölur m (genitive singular kjalar, nominative plural kilir)

1. (nautical) a keel
2. (books) the spine

Derived terms

terms derived from kjölur meaning keel

• kjöldraga
• kjölfar
• leggja kjöl að skipi
• komast á kjöl
• sigla lausum kili
• koma á réttan kjöl
• leika lausum kili/liggja lausum kili/vera á lausum kili
• kjölsljóð
• kjölstóð
• kjölrák

terms derived from kjölur meaning a book's spine

• lesa niður í kjölinn/lesa ofan í kjölinn
• rannsaka niður í kjölinn/rannsaka ofan í kjölinn

See also

• kápa
• spjaldanna á milli
• spjald