yer

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
See also: 'yĕr, -yer, YER, Yer, ýer, -yər, and þér

Translingual

Symbol

yer

  1. (international standards) ISO 639-3 language code for Tarok.

See also

English

Etymology 1

Most likely from the intrusive R, between "yeah" (/jəː/) and a non-high vowel (/ə/, /ɪə/, /ɑː/, /ɔː/). For example, "Yeah-r-I know" (/jəɹ ʌɪ nəʊ/)

Pronunciation

Adverb

yer

  1. (UK, slang) Pronunciation spelling of yeah, yes.

Etymology 2

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Borrowed from Russian ер (jer, “ъ”) and ерь (jerʹ, “ь”).

Pronunciation

Noun

yer (plural yers)

  1. Either of the letters ъ and ь in Cyrillic alphabets, which originally represented phonemically the ultra-short vowels in Slavic languages.
See also

Etymology 3

From you.

Pronunciation

  • (East Anglian Dialect) IPA(key): /jɜː/

Pronoun

yer

  1. (UK, slang, uncommon) Pronunciation spelling of you. (plural or singular)
    • 1916 April 13, Oswald Kendall, “The Romance of the Martin Connor”, in The Youth's Companion‎[1], volume 90, number 15, page 198, column 2:
      "Thet one in the Formosa Channel was tremenjus. The velocity of the wind tetched a ’undred and forty mile,—so it was computed at Taipei,— arfter which it blew the wind gedge away. Yer need a string to yer ’at in a breeze like thet!"
    • 1992, Mary Jane Staples, Sergeant Joe:
      'Still, yer got nice looks,' said Ella.
Derived terms

Contraction

yer

  1. (UK, slang) Pronunciation spelling of you're, you are.

Determiner

yer

  1. (UK, Southern US, dialectal) Pronunciation spelling of your.
Derived terms
See also

Anagrams

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic јер
Abjad یئر

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *yẹr.[1] Cognate with Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir).

Pronunciation

Noun

yer (definite accusative yeri, plural yerlər)

  1. ground
    Yerdən götürdüyünü ağzına salma! ― Don't put into your mouth anything you picked from the ground!
  2. place, location
    Bütün sənədlər bir yerdə saxlanılmalıdır ― All the documents must be kept in one place.
  3. space
    Şkafda paltar üçün yer daha qalmayıb! ― There is no space left for more clothes in the closet!
  4. (colloquial) bed, mattress, bedding
    Hər səhər öz yerini yığmalısan. ― You must tidy your bedding up every morning.

Declension

    Declension of yer
singular plural
nominative yer
 yerlər
definite accusative yeri
 yerləri
dative yerə
 yerlərə
locative yerdə
 yerlərdə
ablative yerdən
 yerlərdən
definite genitive yerin
 yerlərin
    Possessive forms of yer
nominative
singular plural
mənim (“my”) yerim yerlərim
sənin (“your”) yerin yerlərin
onun (“his/her/its”) yeri yerləri
bizim (“our”) yerimiz yerlərimiz
sizin (“your”) yeriniz yerləriniz
onların (“their”) yeri or yerləri yerləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) yerimi yerlərimi
sənin (“your”) yerini yerlərini
onun (“his/her/its”) yerini yerlərini
bizim (“our”) yerimizi yerlərimizi
sizin (“your”) yerinizi yerlərinizi
onların (“their”) yerini or yerlərini yerlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) yerimə yerlərimə
sənin (“your”) yerinə yerlərinə
onun (“his/her/its”) yerinə yerlərinə
bizim (“our”) yerimizə yerlərimizə
sizin (“your”) yerinizə yerlərinizə
onların (“their”) yerinə or yerlərinə yerlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) yerimdə yerlərimdə
sənin (“your”) yerində yerlərində
onun (“his/her/its”) yerində yerlərində
bizim (“our”) yerimizdə yerlərimizdə
sizin (“your”) yerinizdə yerlərinizdə
onların (“their”) yerində or yerlərində yerlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) yerimdən yerlərimdən
sənin (“your”) yerindən yerlərindən
onun (“his/her/its”) yerindən yerlərindən
bizim (“our”) yerimizdən yerlərimizdən
sizin (“your”) yerinizdən yerlərinizdən
onların (“their”) yerindən or yerlərindən yerlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) yerimin yerlərimin
sənin (“your”) yerinin yerlərinin
onun (“his/her/its”) yerinin yerlərinin
bizim (“our”) yerimizin yerlərimizin
sizin (“your”) yerinizin yerlərinizin
onların (“their”) yerinin or yerlərinin yerlərinin

Derived terms

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*jẹr”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Blagar

Noun

yer

  1. water

References

  • Paideuma, volume 52 (2006), page 152

Breton

Pronunciation

Noun

yer f pl

  1. plural of yar

Cornish

Noun

yer f pl

  1. plural of yar (“chicken, hen”)

Crimean Tatar

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *yẹr.[1] Cognate with Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir) and Azerbaijani yer.

Noun

yer

  1. earth.
  2. place, location.

Declension

Declension of yer
nominative yer
genitive yerniñ
dative yerge
accusative yerni
locative yerde
ablative yerden

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*jẹr”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[2], Simferopol: Dolya, →ISBN

Khalaj

Perso-Arabic یئر

Etymology

From Proto-Turkic *yẹr

Pronunciation

  • IPA(key): [jɛɾ]
  • (Talxâbî) IPA(key): [jeˑɾ]
  • (Xarrâbî) IPA(key): [jɛɾ], [je̞ˑɾ], [jeˑɾ], [jie̯ɾ]

Noun

yer (definite accusative yerü, plural yerlər)

  1. soil, ground
  2. place
  3. rank
  4. dignity

Declension

Declension of yer
singular plural
nominative yer yerlər
genitive yerü̂ñ yerlərü̂ñ
dative yerkə yerlərkə
definite accusative yerü yerlərü
locative yerçə yerlərçə
ablative yerdə yerlərdə
instrumental yerlə yerlərlə
equative yervâra yerlərvâra

References

  • Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
  • Doerfer, Gerhard (1988) Grammatik des Chaladsch [Grammar of Khalaj] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, →OCLC

Mauritian Creole

Etymology

From French hier.

Adverb

yer

  1. yesterday

Derived terms

Meroitic

Romanization

yer

  1. Romanization of 𐦤𐦡𐦫

Scots

Pronoun

yer

  1. your

Serer

Etymology

From Proto-Fula-Serer *yɛr, whence also Fula yarugol.[1]

Verb

yer

  1. to drink

References

  1. ^ Konstantin Pozdniakov (2022) Proto-Fula–Sereer: Lexicon, morphophonology, and noun classes (Niger-Congo Compartative Studies), volume 3, Berlin, Germany: Language Science Press, →ISBN, page 142

Turkish

Yer

Pronunciation

Etymology 1

From Ottoman Turkish یر, from Proto-Turkic *yẹr. Compare Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir).

Noun

yer (definite accusative yeri, plural yerler)

  1. place, location
    O yere hiç gitmedim.
    I’ve never been there.
  2. the ground, the earth
    Yerin üçte ikisi sularla kaplıdır.
    Two thirds of the earth is covered with water.
Declension
Inflection
Nominative yer
Definite accusative yeri
Singular Plural
Nominative yer yerler
Definite accusative yeri yerleri
Dative yere yerlere
Locative yerde yerlerde
Ablative yerden yerlerden
Genitive yerin yerlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yerim yerlerim
2nd singular yerin yerlerin
3rd singular yeri yerleri
1st plural yerimiz yerlerimiz
2nd plural yeriniz yerleriniz
3rd plural yerleri yerleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yerimi yerlerimi
2nd singular yerini yerlerini
3rd singular yerini yerlerini
1st plural yerimizi yerlerimizi
2nd plural yerinizi yerlerinizi
3rd plural yerlerini yerlerini
Dative
Singular Plural
1st singular yerime yerlerime
2nd singular yerine yerlerine
3rd singular yerine yerlerine
1st plural yerimize yerlerimize
2nd plural yerinize yerlerinize
3rd plural yerlerine yerlerine
Locative
Singular Plural
1st singular yerimde yerlerimde
2nd singular yerinde yerlerinde
3rd singular yerinde yerlerinde
1st plural yerimizde yerlerimizde
2nd plural yerinizde yerlerinizde
3rd plural yerlerinde yerlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular yerimden yerlerimden
2nd singular yerinden yerlerinden
3rd singular yerinden yerlerinden
1st plural yerimizden yerlerimizden
2nd plural yerinizden yerlerinizden
3rd plural yerlerinden yerlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular yerimin yerlerimin
2nd singular yerinin yerlerinin
3rd singular yerinin yerlerinin
1st plural yerimizin yerlerimizin
2nd plural yerinizin yerlerinizin
3rd plural yerlerinin yerlerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular yerim yerlerim
2nd singular yersin yerlersin
3rd singular yer
yerdir 		yerler
yerlerdir
1st plural yeriz yerleriz
2nd plural yersiniz yerlersiniz
3rd plural yerler yerlerdir
Derived terms

See also

Etymology 2

Verb

yer

  1. third-person singular indicative aorist of yemek

Uzbek

Other scripts
Yangi Imlo
Cyrillic ер‍
Latin yer‍
Perso-Arabic
(Afghanistan)
Yer.

Etymology

Inherited from Chagatai یر, from Proto-Turkic *yer (“earth”). Cognate with Uyghur يەر / yer / йәр; Turkmen ýer, Azerbaijani یئر / јер / yer, Turkish yer; Kazakh جەر / жер (jer), Kyrgyz جەر / жер (jer); etc.

Pronunciation

  • IPA(key): /jɛr/, [jɛr]
  • Hyphenation: yer

Noun

yer (plural yerlar)

  1. earth
  2. soil, ground

Declension

Declension of yer
singular plural
nominative yer yerlar
genitive yerning yerlarning
dative yerga yerlarga
definite accusative yerni yerlarni
locative yerda yerlarda
ablative yerdan yerlardan
similative yerdek yerlardek
Possessive forms of yer
my singular plural
nominative yerim yerlarim
genitive yerimning yerlarimning
dative yerimga yerlarimga
definite accusative yerimni yerlarimni
locative yerimda yerlarimda
ablative yerimdan yerlarimdan
similative yerimdek yerlarimdek
your singular plural
nominative yering yerlaring
genitive yeringning yerlaringning
dative yeringga yerlaringga
definite accusative yeringni yerlaringni
locative yeringda yerlaringda
ablative yeringdan yerlaringdan
similative yeringdek yerlaringdek
her/his/its singular plural
nominative yeri yerlari
genitive yerining yerlarining
dative yeriga yerlariga
definite accusative yerini yerlarini
locative yerida yerlarida
ablative yeridan yerlaridan
similative yeridek yerlaridek
our singular plural
nominative yerimiz yerlarimiz
genitive yerimizning yerlarimizning
dative yerimizga yerlarimizga
definite accusative yerimizni yerlarimizni
locative yerimizda yerlarimizda
ablative yerimizdan yerlarimizdan
similative yerimizdek yerlarimizdek
your singular plural
nominative yeringiz yerlaringiz
genitive yeringizning yerlaringizning
dative yeringizga yerlaringizga
definite accusative yeringizni yerlaringizni
locative yeringizda yerlaringizda
ablative yeringizdan yerlaringizdan
similative yeringizdek yerlaringizdek
their singular plural
nominative yeri yerlari
genitive yerining yerlarining
dative yeriga yerlariga
definite accusative yerini yerlarini
locative yerida yerlarida
ablative yeridan yerlaridan similative yeridek yerlaridek

Yola

Alternative forms

Etymology

From Middle English your, from Old English ēower, from Proto-West Germanic *iuwar.

Pronunciation

Determiner

yer

  1. your
    • 1867, GLOSSARY OF THE DIALECT OF FORTH AND BARGY, page 45:
      Yer hele.
      Your health (a toast).
    • 1867, CONGRATULATORY ADDRESS IN THE DIALECT OF FORTH AND BARGY, page 114, lines 6-7:
      wi vengem o' core t'gie oure zense o' ye gradès whilke be ee-dighte wi yer name;
      to pour forth from the strength of our hearts, our sense of the qualities which characterise your name,
    • 1867, CONGRATULATORY ADDRESS IN THE DIALECT OF FORTH AND BARGY, page 116, lines 2-4:
      ye wake o'hopes ee-blighte, stampe na yer zwae be rare an lightzom.
      the consequence of disappointed hopes, confirms your rule to be rare and enlightened.

Derived terms

References

  • Jacob Poole (d. 1827) (before 1828) William Barnes, editor, A Glossary, With some Pieces of Verse, of the old Dialect of the English Colony in the Baronies of Forth and Bargy, County of Wexford, Ireland, London: J. Russell Smith, published 1867, page 80
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=yer&oldid=82477544"