beetnemen

Dutch

Etymology

From beet +‎ nemen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbeːtneːmə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: beet‧ne‧men

Verb

beetnemen

1. (transitive) to fool, to trick

   Synonyms: bij de neus nemen, foppen, in de maling nemen, om de tuin leiden, tuk hebben, voor de gek houden

   Hij probeerde me te beetnemen met een vals verhaal. ― He tried to fool me with a false story.

Conjugation

Conjugation of beetnemen (strong class 4, separable)
infinitive	beetnemen
past singular	nam beet
past participle	beetgenomen
infinitive	beetnemen
gerund	beetnemen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	neem beet	nam beet	beetneem	beetnam
2nd person sing. (jij)	neemt beet, neem beet2	nam beet	beetneemt	beetnam
2nd person sing. (u)	neemt beet	nam beet	beetneemt	beetnam
2nd person sing. (gij)	neemt beet	naamt beet	beetneemt	beetnaamt
3rd person singular	neemt beet	nam beet	beetneemt	beetnam
plural	nemen beet	namen beet	beetnemen	beetnamen
subjunctive sing.1	neme beet	name beet	beetneme	beetname
subjunctive plur.1	nemen beet	namen beet	beetnemen	beetnamen
imperative sing.	neem beet
imperative plur.1	neemt beet
participles	beetnemend	beetgenomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.