kler

Mauritian Creole

Adjective

kler

1. clear

Norwegian Bokmål

Verb

kler

1. present of kle

Polish

Etymology

Learned borrowing from Ecclesiastical Latin clērus, from Ancient Greek κλῆρος (klêros).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈklɛr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛr
• Syllabification: kler

Noun

kler m inan

1. (religion) clergy

   Synonym: duchowieństwo

Declension

Declension of kler

	singular	plural
nominative	kler	klery
genitive	kleru	klerów
dative	klerowi	klerom
accusative	kler	klery
instrumental	klerem	klerami
locative	klerze	klerach
vocative	klerze	klery

Related terms

adjectives

• antyklerykalny
• klerycki
• klerykalny
• klerykowski

 

nouns

• antyklerykalizm
• antyklerykał
• kleryk
• klerykalista
• klerykalizacja
• klerykalizm
• klerykał

 

verbs

• klerykalizować
• sklerykalizować

 

Further reading

• kler in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kler in Polish dictionaries at PWN