Isparta

English

Etymology

From Turkish Isparta.

Proper noun

Isparta

1. A city, district, and province of Turkey.

Turkish

Isparta ili

Isparta'nın ilçeleri

Etymology

From Ottoman Turkish اسپارطه (Isparta).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈɯs.pʰaɾ.tʰa]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Is‧par‧ta

Proper noun

Isparta

1. Isparta (a city and district of Isparta, Turkey)
2. Isparta (a province in southern Turkey)

Declension

    declension of Isparta

	singular	plural
nominative	Isparta	Ispartalar / Isparta'lar
accusative	Isparta'yı	Ispartaları / Isparta'ları
dative	Isparta'ya	Ispartalara / Isparta'lara
locative	Isparta'da	Ispartalarda / Isparta'larda
ablative	Isparta'dan	Ispartalardan / Isparta'lardan
genitive	Isparta'nın	Ispartaların / Isparta'ların

    possessive of Isparta

	singular	plural
benim (my)	Isparta'm	Ispartalarım / Isparta'larım
senin (your)	Isparta'n	Ispartaların / Isparta'ların
onun (his/her/its)	Isparta'sı	Ispartaları / Isparta'ları
bizim (our)	Isparta'mız	Ispartalarımız / Isparta'larımız
sizin (your)	Isparta'nız	Ispartalarınız / Isparta'larınız
onların (their)	Isparta'sı / Ispartaları / Isparta'ları	Ispartaları / Isparta'ları

Derived terms

• Ispartalı

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}