Grecja

See also: Greċja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin Graecia, from Ancient Greek Γραικός (Graikós), of uncertain origin.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡrɛ.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡sja
• Syllabification: Gre‧cja

Proper noun

Grecja f

1. Greece (a country in Southeast Europe)

Declension

Declension of Grecja

	singular	plural
nominative	Grecja	Grecje
genitive	Grecji	Grecji/Grecyj (archaic)
dative	Grecji	Grecjom
accusative	Grecję	Grecje
instrumental	Grecją	Grecjami
locative	Grecji	Grecjach
vocative	Grecjo	Grecje

Derived terms

adjective

• grecki

 

nouns

• Greczynka
• Grek

 

See also

• (countries of Europe) kraje Europy; Albania, Andora, Armenia, Austria, Azerbejdżan, Belgia, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Czarnogóra, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Gruzja, Hiszpania, Holandia/Niderlandy, Irlandia, Islandia, Kazachstan, Liechtenstein, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Macedonia Północna, Malta, Mołdawia, Monako, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Rosja, Rumunia, San Marino, Szwajcaria, Szwecja, Serbia, Słowacja, Słowenia, Turcja, Ukraina, Watykan, Węgry, Wielka Brytania, Włochy

Further reading

• Grecja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Grecja in Polish dictionaries at PWN