Εικονικό ιδιωτικό δίκτυο

Ένα εικονικό ιδιωτικό δίκτυο (συνήθως αναφέρεται σαν VPN, virtual private network) είναι ένα δίκτυο που χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο δημόσια τηλεπικοινωνιακή υποδομή, όπως το Διαδίκτυο, και δίνει τη δυνατότητα σε απομακρυσμένα γραφεία ή σε χρήστες που ταξιδεύουν να έχουν πρόσβαση σε ένα κεντρικό οργανωτικό δίκτυο.

Ένα VPN συνήθως απαιτεί από τους απομακρυσμένους χρήστες του δικτύου πιστοποίηση, και συχνά ασφαλίζει τα δεδομένα με τεχνολογίες κρυπτογράφησης για να εμποδιστεί η διάδοση των ιδιωτικών πληροφοριών σε μη εξουσιοδοτημένους τρίτους.

Ένα VPN μπορεί να δημιουργείται για τη λειτουργικότητα του δικτύου που βρίσκεται σε οποιοδήποτε δίκτυο, όπως η κοινή χρήση των δεδομένων και η πρόσβαση σε πόρους δικτύου, εκτυπωτές, βάσεις δεδομένων, ιστοσελίδες, κλπ. Ένας χρήστης VPN αντιμετωπίζει συνήθως το κεντρικό δίκτυο με τρόπο που είναι ταυτόσημος με το να συνδέεται άμεσα με το κεντρικό δίκτυο. Η τεχνολογία VPN μέσω του κοινόχρηστου Διαδικτύου έχει αντικαταστήσει την ανάγκη διατήρησης ακριβών μισθωμένων γραμμών τηλεπικοινωνιακών κυκλωμάτων σε ευρείες περιοχές εγκαταστάσεων του δικτύου.

Η τεχνολογία VPN μειώνει το κόστος, επειδή δεν χρειάζεται φυσική μισθωμένη γραμμή για τη σύνδεση απομακρυσμένων χρηστών σε ένα intranet.

Τα συστήματα VPN μπορούν να ταξινομηθούν από:

• Τα πρωτόκολλα που χρησιμοποιούνται για την σήραγγα της κυκλοφορίας
• Το Τερματικό σημείο της σήραγγας, δηλαδή, την άκρη πελάτη ή την άκρη του δικτύου παροχής
• Το εάν προσφέρουν από σελίδα-σε-σελίδα ή απομακρυσμένη σύνδεση πρόσβασης
• Τα επίπεδα ασφαλείας που παρέχονται
• Το στρώμα του OSI που παρουσιάζουν για τη σύνδεση του δικτύου, όπως κυκλώματα επιπέδου 2 ή επιπέδου 3 σύνδεσης με το δίκτυο.