Amilaza
alternativna imena: 1,4-α-D-glukan glukanohidrolaza; glikogenaza
Amilaza je enzim koji katalizira razlaganje skroba u prostije šećere. Prisutna u ljudskoj pljuvački, gdje otpočinje hemijski proces varenja. Hrana koja sadrži znatnan udio skroba i malo šećera, kao što su riža i krompir, pri žvakanju, ima blago sladak okus jer amilaza pretvara dio skroba u šećer.
Amilazu također luči i pankreas u vidu α-amilaze, koja hidrolizira skrob u disaharide i trisaharide. Njih dalje konvertiraju drugi enzimi do glukoze u procesu stvaranja energije za metabolizam ostalih supstanci. Također je proizvode i biljke i neke bakterije. Pod nazivom diastaza, bila prvi enzim koga je otkrio i izolirao Anselm Pajien1833.
Specifičnni amilazni proteini se označavaju grčkim slovima α, β, γ. Sve amilaze su glikozidne hidrolaze i djeluju na α-1,4-glikozidne veze.[1][2][3]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Kornberg A. (1989): For the love of enzymes – The Odyssay of a biochemist. Harvard University Press, Cambridge (Mass.), London,ISBN 0-674-30775-5, ISBN 0-674-30776-3.
- ^ Graeme K. Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London, ISBN 0-12-361811-8.
- ^ Nelson D. L., Michael M. Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman, 2013.ISBN 978-1-4641-0962-1.