zeal

Brezhoneg

Etimologiezh

(1931) Savet diwar al lizherenn z (distaget /ˈze:/ e brezhoneg) hag al lostger -al.

Verb

zeal /ˈzeː.al/ verb gwan (anv-gwan-verb : zeet) (displegadur)

1. Komz o tistagañ "ze" e-lec'h "se", pe "je", pe "che".

Stumm all

• zeañ

Gerioù heñvelster

• saozigañ

Deveradoù

• zeadur
• zeerezh

Troidigezhioù

• galleg : zézayer ^(fr) , zozoter ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :

Saozneg

Etimologiezh

Eus ar ger zele, e krennsaozneg, deuet eus zel e galleg, eus zēlus e latin, deuet eus ζῆλος /zêlos e gregach, diwar ζηλόω (zēlóō, “magañ gwarizi”).

Anv-kadarn

zeal /zi:l/

1. gred

Deveradoù

• zealous

Gerioù heñvelster

• ardour, eagerness, enthusiasm, intensity, passion