Idioma islandés

ايسلاندى y íslenska
Faláu en
Faláu en	Islandia y Dinamarca
Númberu de falantes
Datos
Familia	lenguas escandinavas occidentales (es) y llingües escandinaves
Sistema d'escritura	alfabetu llatín, alfabeto islandés (es) y Icelandic Braille (en)
Reguláu por	Instituto Árni Magnússon para los estudios islandeses (es)
Códigos
ISO 639-1	is
ISO 639-2	isl y ice
ISO 639-3	isl

L'islandés ye una llingua xermánica del tueru nórdicu occidental falada n'Islandia. Emplega l'alfabetu llatín y l'alfabetu islandés.

Historia

La llingua islandesa (íslenska) ye la llingua escandinava occidental que se fala n'Islandia desque llegaron a la islla xente noruego por vuelta l'añu 1000 d.C.

El nome de la llingua daquella ye actualmente escandinavu antiguu o noruegu antiguu. Ye d'ente les llingües nórdiques la que meyor caltién la estructura inicial de l'antiguu escandinavu. Pue dicise que ye un casu únicu de continuidá llingüística: nin el pallabreru nin la gramática s'estremen grandemente de la llingua antigua de les sagues, d'esta que los escolinos islandeses son a lleer les sagues y les eddes.

El métodu de creación de pallabres ye autónomu, prefiriéndose tirar de pallabres de raigañu escandinavu pa nomar invenciones modernes: sími (teléfonu, d'una pallabra pa "filu"), útvarp (radio, de ut, "p'ambora", y varp, "tiru").

El desendolcu d'una pronunciación estremada de la llingua antigua permite establecer dos etapes históriques:

-Islandés antiguu, hasta 1500.

-Islandés modernu, de 1500 p'alantre.

Delles frases corrientes n'islandés

islandés: íslenska /iːslenska/
hola: dagin /gouːðandaːγ/
adiós: bless bless
por favor: gjörðu svo vel /gjør θʏ sɔ vɛːl/
gracies: takk fyrir /taʰk fɪːrɪr/
esi: þetta /θeʰta/
cuánto?: hver mikið /xversʏ mɪːcɪð/
sí: já /jauː/
non: nei /nej/
salú!: skál! /skauːl/

Referencies

Enllaces esternos

Historia y gramática de les llingües xermániques Archiváu 2011-09-17 en Wayback Machine