Diplomat

E Diplomat isch e Staatsbeamte, wo dr Ufdraag het, si Staat uf dr Regierigseebeni usländische Staate oder internazionale Organisazione gegenüber völkerrächtlig z verdrätte. Er cha dr Schef von ere diplomatische Mission si oder e Däil von ere Mission.

Status

Nit erst sit em Wiener Verdrääg über diplomatischi Beziejige vo 1961 gniesse Diplomate e Rächt uf Immunideet: Das isch scho sit langer Zit e Gwoonhäitsrächt. Es bedütet, ass si wäärend dr diplomatische Mission vor Verfolgig, Verhaftig aber au vor alle ander hohäitlige Maassnaame gschützt si. Usserdäm müesse si im Empfangsstaat käini Abgoobe zaale. Diplomate bechömme vo iirer Regierig e Vollmacht zur Verdrätig vo iirem Häimetland andere Staate gegenüber und bsundrigs für zum völkerrächtligi Verdrääg uszhandle und z underschriibe.

D Immunideet

Dä Status goot in die früeste Zite zrugg. Dr Homer zum Bischbil beschribt die diplomatischi Mission vom Menelaus und Odysseus in Troja, zum d Helena usgliiferet überzchoo. Dr Vorschlaag vom Antimachus, ass mä die bäide Botschafter drotz iirer Immunideet würd dööde, isch vo dr Versammlig vo de Trojaner mit Entsetze abgleent worde.

Dr dradizionelli Grundsatz vo dr Immunideet isch im Wiener Verdraag über diplomatischi Beziejige schriftlig festgläit worde. Es isch e witverbräitete Irrdum, ass Dienstgeböid und d Brivatwoonig vom Diplomat „exterritorial“ sige. D Dienst- und Woonrüüm vom Diplomat si nume unverletzlig. De Diplomate, wo au Staatsaaghöörigi vom „Empfangsstaat“ si, säit mä regnicoles. D Diplomate gniesse Immunideet nume im Bezug uf daas, was si im Dienst mache. Wenn öbber e Diplomatebass het, het er wäge däm no käi Immunideet, für daas muess er im Gaststaat akkreditiert si.

Im Chrieg wärde Diplomate für iiri persönligi Sicherhäit im Allgemäine abzoge. Wenn e Staat mit eme andere seer unzfriide isch, rüeft er mänggisch si Botschafter oder anderi Diplomate für chürzeri odere lengeri Zit zrugg oder er wiist Diplomate vom andere Staat us.

Litratuur

Jules Cambon: Le Diplomate. Paris, 1926.
Harold Nicolson: Diplomacy. London, 1939.
Jörg von Uthmann: Die Diplomaten – Affären und Staatsaffären von den Pharaonen bis zu den Ostverträgen. Stuttgart, 1985.
Abraham de Wicquefort: L’Ambassadeur et ses fonctions. Den Haag, 1682. (dt.: L’Ambassadeur oder Staats-Botschafter und dessen hohe Functions- und Staats-Verrichtungen. Frankfurt a. M., 1682.)
Jochen Trebesch: Diener zweier Herren – Diplomatenautoren des 20. Jahrhunderts. Berlin 2004.

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Diplomat“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.