Arkadië
Arkadië is 'n utopiese land vol blomme, vrugte en woude, helder water, voëlsang en 'n ewigdurende somer. Dit is 'n plattelandse plek waar mense eenvoudig en ongestoord kan lewe. In die klassieke oudheid was hierdie elemente al deel van 'n ideale landskap, wat in die verlore "Goue Tyd" aan die begin van die mensdom se geskiedenis moes bestaan het.
Arkadië is die eerste keer in antieke Griekse en Latynse gedigte gebruik as die naam van 'n pragtige gebied in antieke Griekeland.[1] As gevolg van Vergilius het die literêre beskrywing van hierdie Arkadiese of pastorale landskap 'n aansienlike rol in die latere letterkunde gespeel. 'n Oplewing hiervan vind met die herontdekking daarvan deur klassieke skrywers in die renaissance plaas.
Die Joods-Christelike eweknie van die Grieks-Romeinse Arkadië is die Bybelse Tuin van Eden (die paradys).[2][3]
Verwysings
wysig- ↑ HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
- ↑ Lemaire, Ton (1986). Een Nieuwe Aarde. In: Milieufilosofie. Tussen theorie en praktijk. Wouter Achterberg en Wim Zweers (red.)
- ↑ Komrij, Gerrit (1980). Verwoest Arcadië. Uitgeverij de Bezige Bij
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Arkadië.
